Profile of young psychiatrists: A crosssectional survey study from Turkey

Abstract

Objective: In this study, it was aimed to discuss the problems and working conditions of Early Career Psychiatrist (ECP) in the light of the literature Method: ECPs (in the first five years of their residency or under forty years of age) were included in the study via e-mail. An online questionnaire structured by the researchers was applied to all participants. The first 7 of the questionnaire questions are related to socio-demographic characteristics, and they were asked about age, gender, city of residence, year of profession, state service obligation, the hospital where he worked, the institution he specialized in. In the continuation of the questionnaire, a total of 24 questions were asked about the clinical and practical applications of psychiatry, education, career and working environment. Results: A total of 245 ECPs, 69.8% female and 30.2% male, aged between 27 and 41 years were included in the study. The average age of the participants in the study was 33.59 ± 2.80 years. As a city, the most frequent (17.1%) attendance was from Istanbul. 71% of them had completed their compulsory service. The institution worked with was reported as the most frequently (39.2%) state hospital affiliated to the Ministry of Health. In our study, it was found that 65.7% of ECPs were subjected to violence in the working environment and 83.9% of those exposed to violence were exposed to verbal violence. Discussion: Both legal and institutional arrangements need to be made in order to improve the working conditions of ECPs, to prevent violence, to feel safe in the working environment and to increase the level of satisfaction. In addition, there is a need to increase the educational opportunities of ECPs after their specialization and to encourage scientific research.Amaç: Bu çalışmada genç psikiyatri hekimlerinin sorunları ve çalışma koşullarının literatür eşliğinde tartışılması amaçlandı. Yöntem: Araştırmaya e-mail yoluyla ulaşılarak genç psikiyatri hekimleri (uzmanlığının ilk beş yılında ya da kırk yaş altı) dahil edildi. Tüm katılımcılara araştırmacılar tarafından yapılandırılmış online bir anket uygulandı. Anket sorularının ilk 7 tanesi sosyo-demografik özelliklerle ilgili olup yaş, cinsiyet, yaşadığı şehir, meslekteki yılı, devlet hizmet yükümlülüğünü tamamlayıp tamamlamadığı, çalıştığı hastane, ihtisas aldığı kurum soruldu. Anketin devamında psikiyatri klinik ve pratik uygulamaları, eğitim, kariyer ve çalışma ortamı ile ilgili toplam 24 soru soruldu. Bulgular: Çalışmaya yaşları 27 ile 41 yaş arasında değişen, %69.8’i kadın ve %30.2’si erkek toplam 245 genç psikiyatrist dahil edildi. Çalışmaya katılanların yaş ortalaması 33.59 ± 2.80 yaş idi. Şehir olarak en sık (%17.1) İstanbul’dan katılım vardı. %71’i mecburi hizmetini tamamlamıştı. Çalışılan kurum en sık (%39.2) Sağlık Bakanlığı’na bağlı devlet hastanesi olarak bildirildi. Çalışmamızda genç psikiyatristlerin %65.7’sinin çalıştığı ortamda şiddete maruz kaldığı ve şiddete maruz kalanların %83.9’unun sözel şiddete maruz kaldığı saptandı. Psikiyatri pratiğinde en çok ilgi duyulan alanın duygudurum bozuklukları ve en çok zorlanılan alanın adli ve askeri psikiyatri olduğu belirtildi. Herhangi bir psikoterapi eğitimi ve süpervizyonu alanların oranı %94.3 ve uzmanlık tezi haricinde herhangi bir araştırmaya katılanların oranı %78 idi. Sonuç: Genç psikiyatristlerin çalışma koşullarının iyileştirilmesi, şiddetin önlenebilmesi, çalıştığı ortamda kendini güvende hissedebilmesi, memnuniyet düzeyinin arttırılması için hem yasal hem de kurumsal düzenlemeler yapılması gerekmektedir. Ayrıca genç psikiyatristlerin uzmanlık sonrasında da eğitim olanaklarının arttırılması ve bilimsel araştırma yapmaya teşvik edici düzenlemelere de ihtiyaç vardır.