Üniversite öğrencilerinin kişiler arası problemlerin öznel iyi oluşa etkisi

Üniversite öğrencilerinden yakın ilişkiler kurabilme, sosyal çevreye ve akademik hayata uyum sağlama, olumlu kimlik oluşumu devam ettirme gibi çeşitli gelişim görevlerini başarı ile tamamlamaları beklenmektedir .Bu gelişim görevlerini başarmaya çalışırken bireyler, kişiler arası ilişkilerde işlevsel olmayan tutumlar oluşturabilmekte, kişilerde olumsuz duygular oluşabilmekte ve böylelikle iyi oluşlarına olumsuz yönde etki edebileceği düşünülmektedir. Bu bağlamda, bu araştırmada üniversite öğrencilerinin kişiler arası problemlerin öznel iyi oluşa etkisi incelenmiştir. Araştırmaya farklı illerde eğitimini sürdüren 330 üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacının oluşturmuş olduğu Kişisel Bilgi Formu, kişiler arası problemleri ölçmek için Kişiler Arası Problemler Envanteri ve iyi oluşu ölçmek için Perma Ölçeği kullanılmıştır. Veriler SPSS.21 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin çözümlenmesinde Bağımsız T Testi, Anova, Pearson Korelasyon testi, Regresyon testi ve Post hoc testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda üniversite öğrencilerinin kişiler arası problemleri cinsiyete göre farklılaşırken, cinsiyet ve öznel iyi oluş arasında anlamlı ilişki bulunmamıştır. Kişiler arası problemler ve iyi oluş ile eğitim durumu arasında anlamlı ilişki saptanmıştır. Araştırmanın sonucunda üniversite öğrencilerinin kişilerarası problemleri ile öznel iyi oluşları arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Kişiler arası problemlerin iyi oluşa etkisi incelendiğinde, aralarında negatif yönlü anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Bu araştırmanın ortaya koyduğu sonuçlar doğrultusunda, bireylerin iyi oluşunu sağlamak adına, kişiler arası ilişkileri geliştirmek ve problem çözmeye yönelik yapılacak psikoeğitim ya da psikoterapinin bireyler için faydalı olabileceği düşünülmektedir.

University students are expected to successfully complete various developmental tasks such as establishing close relationships, adapting to social and academic life, maintaining positive identity formation. In trying to achieve these developmental tasks, individuals may form dysfunctional attitudes in interpersonal relationships, negative emotions may occur in people and this may negatively affect their well-being. In this context, the effect of interpersonal problems on subjective well-being of university students was examined in this study. 330 university students who continued their education in different provinces participated in the study. Relational screening model was used in the research. In the study, in order to collect sociodemographic data and to measure interpersonal problems and well-being; the Personal Information Form created by the researcher, the inventory of interpersonal problems and the perma scale were used. Data were analyzed using Program 21 Data SPSS. Independent T test, Anova, Pearson correlation test, regression test and Post hoc test were used to analyze the data. As a result of the study, while interpersonal problems of university students differed by gender, there was no significant relationship between gender and subjective wellbeing. A significant relationship was found between interpersonal problems and wellbeing and educational status. As a result of the study, a significant relationship was found between interpersonal problems of university students and their subjective wellbeing. When the effect of interpersonal problems on well-being was examined in the study, a significant negative relationship was found between them. In line with the results of this study, it is thought that in order to ensure the well-being of individuals; psychoeducation and psychotherapy to improve interpersonal relationships and problem solving skills may be beneficial for them.