Ebeveynlerin dijital ebeveynlik öz yeterliliği ile çocukların dijital oyun bağımlılığı arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi

Bu tez çalışması ebeveynlerin dijital ebeveynlik öz yeterlilikleri ile çocuklarının dijital oyun bağımlılığı düzeyleri arasındaki ilişkiyi çeşitli değişkenler ile incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma için Batman ili merkezinde bulunan okullarda anket yapılmış ve bunun sonucunda toplamda 431 öğrenci ve ebeveynleri katılım göstermiştir. Araştırma sürecine dâhil olan katılımcıların (ebeveyn) %58,45 kadın, %41,55’i erkek olarak tespit edilmiştir. Araştırmada demografik bilgilerden oluşan soru formunun yanında ebeveynlere Dijital Ebeveynlik Öz Yeterlik Ölçeği (DEÖYÖ) ve çocuklara ise Çocuklar için Dijital Oyun Bağımlılığı Ölçeği (ÇİDOBÖ) kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara bakıldığında dijital oyun bağımlılığı ölçeğine göre, katılımcı çocukların %5,1’inin normal grupta %55’inin az riskli grupta %31,3’ünün riskli grupta, %7,2’sinin bağımlı grupta, %1,4’ünün yüksek düzeyde bağımlı grupta yer aldığı görülmüştür. Kız öğrencilerin ve erkek öğrencilerin arasında dijital oyun bağımlılıkları puanı bakımından anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p=0.011<0.05). Buna göre erkeklerin dijital oyun bağımlılığının (ort=2.55) kızlardan (ort=2.36) daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Katılımcı ebeveynlerin öz yeterlilikleri dikkate alındığında, kadın ve erkeklerin dijital okuryazarlık, dijital iletişim alt boyutları bakımından anlamlı bir farklılık bulunmadığı (p>0.05), buna karşın dijital güvenlik alt boyutları puanları bakımından anlamlı bir farklılık bulunduğu belirlenmiştir (p<0.05). Verilere göre kadınların dijital güvenlik puanının (ort=3.91) erkeklerden daha yüksek olduğu (ort=3.70) tespit edilmiştir. Ebeveynlerin dijital ebeveynlik alt boyut puanlarına göre çocukların dijital oyun bağımlılık düzeyleri arasında farklılık olup olmadığının incelenmiş ancak çocukların dijital oyun bağımlılık düzeyleri arasında bu alanlarda anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>0.05). Ancak bağımlı değişkenin çocuklarda dijital oyun bağımlılığı, bağımsız değişkenlerin ise dijital okuryazarlık, dijital güvenlik, dijital iletişim olarak belirlenen regresyon denkleminde ebeveynlerin dijital okuryazarlığının ve dijital güvenliğinin çocukların dijital oyun bağımlılığı üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir.

This thesis study aims to examine the relationship between parents' digital parenting self-efficacy and their children's digital game addiction levels with various variables. For the study, a survey was conducted in schools in the center of Batman province and as a result, a total of 431 students and their parents participated. It was determined that 58.45% of the participants (parents) involved in the research process were female and 41.55% were male. In the study, in addition to the questionnaire consisting of demographic information, the Digital Parenting Self-Efficacy Scale was used for the parents and the Digital Game Addiction Scale for Children was used for the children. When the findings obtained in the research were evaluated, according to the digital game addiction scale, 5.1% of the participating children were in the normal group, 55% in the low-risk group, 31.3% in the risk group, 7.2% in the addicted group, 1.4% in the addicted group. It was observed that 100% of them were in the highly addicted group. A significant difference was found between female students and male students in terms of digital game addiction scores (p=0.011<0.05). Accordingly, It was determined that boys' digital game addiction (mean=2.55) was higher than girls (mean=2.36). Considering the self-efficacy of the participating parents, It was determined that there was no significant difference between men and women in terms of digital literacy and digital communication sub-dimensions (p>0.05), However there was a significant difference in terms of digital security sub-dimensions scores (p<0.05). According to the data, It was determined that women's digital security score (mean = 3.91) was higher than men (mean = 3.70). It was examined whether there was a difference between the digital game addiction levels of the children according to the digital parenting sub-dimension scores of the parents, However no significant difference was found between the digital game addiction levels of the children in terms of the parents' digital literacy, digital security and digital communication scores (p>0.05). However, in the regression equation where the dependent variable was digital game addiction in children and the independent variables were digital literacy, digital security, digital communication, It was determined that parents' digital literacy and digital security were effective on children's digital game addiction.