Rusya Federasyonu'nun Ukrayna'daki doğrusal olmayan savaş stratejisi ve Batı'nın güvenlik algısı (1991-2015)

2014 yılında Rusya Federasyonu’nun (RF) Kırım’ı ilhak girişimi ve akabinde 2014-2015'te Doğu Ukrayna-Donbass bölgesinde ortaya çıkan silahlı çatışma ortamı, literatürde önemli bir savaş tartışmasını da beraberinde getirmektedir. Ancak 2014- 2015'teki Rusya’nın Ukrayna’daki operasyonları, tam olarak adlandırılamamış hatta üzerinde uzlaşı sağlanamamış bir savaş yaklaşımı ve stratejik yaklaşım görünümündedir. Batı literatüründe daha çok hibrit savaş-hibrit tehdit ve Rus hibrit savaşı şeklinde birçok çalışmaya konu olan bu çatışma (operasyonlar) süreci, çok nadir olarak doğrusal olmayan savaş (DOS) şeklinde de adlandırılmaktadır. Doğrusal olmayan savaş (DOS); ortak kuramsal bir çerçevede tanımlanmamakta, yöntemsel farklılıklarla değerlendirilmekte ve terminolojik farklılıklar da içermektedir. Bu tez; 2014-2015'te Rusya'nın operasyonları ile şekillendirdiği süreci, retrospektif bakış açısı ile 1991-2014 döneminde Ukrayna-Rusya arasında yaşanan doğrusal olmayan ilişkileri ve gelişmeleri değerlendirerek, analiz etmeye çalışmaktadır. Bu bağlamda tez; 2014-2015'te yaşanan süreci, “doğrusal olmayan savaş+stratejisi (DOS+S)” şeklinde adlandırmakta ve bazı varsayımlar üzerinden değerlendirmektedir. Tezin amacı; “Rusya’nın yeniden aktör ve tehdit olarak algılanmasını sağlayan DOSS nedir?” sorusu üzerine odaklanmaktadır. DOSS kapsamında kuramsal-kavramsal bir çerçeve geliştirerek, teorik-doktrinsel-askerî pratik üzerine analitik yaklaşımla literatüre katkı sağlamayı hedeflemektedir. DOSS'un stratejik-operasyonel-taktiksel bağlamda nasıl yorumlanması gerektiğine dair bazı çıkarımlar içeren tez; “DOSS nedir?” sorusuna cevap aramakla birlikte Batı ekseninde savaş/tehdit/güvenlik algısına dair nasıl bir etki (tartışma) alanı oluşturduğunu da sorgulamaktadır. Nihayetinde DOSS’un, asimetrik bir yaklaşımla algı operasyonları ve askerî-siyasi operasyonlarla şekillendirildiği; büyük bir resim üzerinden okunması gereken, ulusal-uluslararası güvenlik yaklaşımları için tehdit arz eden ve güvenlik algısı sorununa dönüşebilecek stratejik kurgu olduğu; kanısına varılmaktadır.

The attempt of the Russian Federation (RF) to annex Crimea in 2014 and the armed conflict environment that emerged in the Eastern Ukraine-Donbass region in 2014-2015 have brought about an important war debate in the literature. However, Russia's operations in Ukraine in 2014-2015 have an appearance of a war approach and strategic approach that has not been fully named or even agreed upon. This conflict (operations) process, which is mostly the subject of many studies in the Western literature as hybrid war-hybrid threat and Russian hybrid war, is also very rarely called non-linear war (NLW). Non-linear war (NLW) is not defined within a common theoretical framework, is evaluated with methodological differences and also includes terminological differences. This thesis tries to analyze the process shaped by Russia's operations in 2014- 2015 by evaluating the non-linear relations and developments between Ukraine and Russia in the period of 1991-2014 from a retrospective perspective. In this context, the thesis names the process experienced in 2014-2015 as “non-linear war+strategy (NLW+S)” and evaluates it through some assumptions. The aim of the thesis focuses on the question "what is NLWS that enables Russia to be perceived as an actor and a threat again?". It aims to contribute to the literature by developing a theoreticalconceptual framework within the scope of NLWS and with an analytical approach on theoretical-doctrinal-military practice. The thesis, which includes some inferences on how NLWS should be interpreted in the strategic-operational-tactical context, seeks an answer to the question "what is NLWS?" and also questions what kind of an area of influence (discussion) it has created regarding the perception of war/threat/security in the Western axis. As a result, it is concluded that NLWS is a strategic fiction (or structure) that is shaped by operations of perception and military-political operations with an asymmetric approach, that should be read in terms of the bigger picture, that poses a threat to approaches of national-international security and that may turn into a security perception problem.