Yakın ilişkilerin istikrarlılık düzeyi ile duyarlı sevgi ve sıkıntıyı tolere etme düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi

Araştırma yakın ilişkilerde ilişki istikrarı ile sıkıntıyı tolere etme ve duyarlı sevginin arasındaki ilişkiyi incelemiştir. Araştırma grubu Türkiye'nin çeşitli illerinde yaşayan 18 yaş üstü romantik ilişki yaşayan 163 kadın 37 erkek olmak üzere 200 katılımcıdan oluşmaktadır. Amaç doğrultusunda veriler "Demografik Bilgi Formu", "İlişki İstikrarı Ölçeği", "Sıkıntıyı Tolere Etme Ölçeği" ve "Duyarlı Sevgi Ölçeği" aracılığıyla değerlendirilmiştir. Çalışmada İkili grup karşılaştırmalarında bağımsız örneklem t-testi, çoklu grup karşılaştırmalarında ise tek yönlü ANOVA testi kullanılmıştır. Ölçeklerin arasındaki ilişkilerin yönü ve gücünün belirlenebilmesi için Pearson korelasyon analizi, değişkenler arasındaki yordayıcı ilişkinin belirlenebilmesi için ise doğrusal regresyon analizi uygulanmıştır. Tüm analizler IBM SPSS Statistics (v.26) kullanılarak gerçekleştirilmiş ve tüm analizlerde anlamlılık düzeyi p=0,05 kabul edilmiştir. Araştırma sonucunda, duyarlı sevgi skorlarının (p=0,020) ilişki istikrarını anlamlı yordadığını saptamıştır, duyarlı sevgi parametresi ilişki istikrarı değişkeni üzerinde pozitif, dolayısıyla bu parametreyi arttırıcı etkiye sahiptir. Sıkıntıyı tolere etme skorlarının ise ilişki istikrarını anlamlı olarak yordamadığı görülmüştür.

The aim of our research is to examine the relationship between relationship stability,tolerance of distress and responsive love in close relationship. The research group consist of 200 participants, 163 women and 37 men who are in romantic relationships over the age of 18 and live in various provinces of Turkey. In the line with the purpose the data were evaluated through the 'Demographic Information Form' 'Relationship Stability Scale' 'Distress Tolerance Scale' and 'Responsive Love Scale'. In the study, independent samples t-test was used for pairwise group comparisons and one way ANOVA test was used for multiple group comparisons.Pearson correlation analysis was applied to determine the predictive relationship between the variables. All the analyses were performed using IBM SPSS statics (v.26) and the significance level was accepted as p=0.05 in all analyses. As a result of the research, it was determined that responsive love scores (p=0.020) significantly predicted relationship stability and the responsive love parameter had a positive effect on the relationship stability variable ,thus increasing this parameter. It was observed that distress tolerance scores did not significantly predict relationship stability.