Ebeveynlerin öfke belirtileri ile ebeveynlerin bağlanma biçimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Araştırma ebeveynlerin sürekli öfke düzeyleri, öfke ifade tarzları ve bağlanma stilleri arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Veri toplama aracı olarak Sürekli Öfke ve Öfke İfade Tarzı Ölçeği (SÖÖTÖ) ile Üç Boyutlu Bağlanma Stilleri Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen veriler, ebeveynlerin demografik özelliklerine (cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim durumu, gelir düzeyi vb.) göre öfke düzeyleri ve bağlanma stillerinin farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amacıyla betimleyici ve ilişkisel analiz yöntemleriyle incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, bağlanma stilleri ile öfke düzeyleri ve öfke ifade biçimleri arasında anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Kaygılı ve kaçıngan bağlanma stiline sahip ebeveynlerin, öfkeyi dışa vurma ve bastırma puanlarının yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, bağlanma stillerinin öfke yönetimi üzerinde yordayıcı bir etkisinin olduğu belirlenmiştir. Demografik değişkenlere göre yapılan analizlerde; eğitim ve gelir düzeylerinin bağlanma stilleri üzerinde anlamlı farklar yarattığı, öfke düzeyleri açısından ise medeni durumun etkili olduğu saptanmıştır. Elde edilen bulgular, erken çocuklukta gelişen bağlanma örüntülerinin duyguların düzenlenmesi ve öfke kontrolü üzerindeki etkisini vurgulamaktadır. Bu bağlamda, psikolojik destek ve terapi süreçlerinde bireylerin bağlanma stillerinin değerlendirilmesinin önemli olduğu sonucuna ulaşılmıştır.Study examines the relationship between parents’ trait anger levels, anger expression styles, and attachment styles. The data were collected using the Trait Anger and Anger Expression Style Scale (TAS) and the Three-Dimensional Attachment Style Scale. Descriptive and relational analysis methods were used to determine whether anger levels and attachment styles differ according to parents’ demographic characteristics such as gender, age, marital status, education level, and income level. According to the findings, significant relationships were found between attachment styles and both anger levels and anger expression styles. Parents with anxious and avoidant attachment styles were found to have higher levels of both outward anger expression and anger suppression. Additionally, attachment styles were shown to have a predictive effect on anger management. Analysis based on demographic variables revealed that education and income levels created significant differences in attachment styles, while marital status was found to have a significant effect on anger levels. These results emphasize the importance of early childhood attachment patterns in emotion regulation and, consequently, in anger control. Therefore, evaluating attachment styles in psychological support and therapy processes is considered essential.