1982 anayasası değişiklikleri ve Türkiye'nin demokratikleşme süreci

1982 Anayasası yürürlüğe girdiğinden bu yana, yapılış yönteminin ve içeriğinin anti demokratik oluşu sebebiyle, sürekli eleştirilen ve meşruiyeti sorgulanan bir anayasa olmuştur. 1982 Anayasası'nda yapılan değişikliklerle bu meşruiyet krizinin ve tartışmaların bertaraf edilmesi için demokratikleşme anlayışının esas alınması gerekmektedir. Bugüne kadar yapılmış değişikliklerin geniş uzlaşıya dayanıp dayanmadığı hususundaki bir karşılaştırma bundan sonra yapılacaklar açısından çok önemli veriler sunmaktadır. Zira geniş uzlaşıya dayanan değişiklikler başarılı sonuçlar vermekteyken, siyasi çekişmelerden doğan değişiklikler bugün halen tartışılmaktadır.

1982 Constitution has always been criticised and its legitimacy has always been questioned since it came into force because of its anti-democratic way of coding and anti-democratic content. In order these legitimacy crisis and discussions to be solved by the amendments of 1982 constitution, the conception of democratization should be acknowledged as base. The comparison about whether the amendments until today have grounded on widespread consensus or not, offers very important data in terms of next amendments in future. Because amendments grounded on widespread consensus have successful conclusions while amendments grounded on political conflicts still have been discussed.