9-14 yaş arası öğrencilerin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin benlik algısı üzerindeki etkisinin incelenmesi

Abstract

Bağımlılığın her türünün insanlar üzerinde fiziksel ve psikolojik olumsuz etkilerinin olduğu konusunda genel bir kanaat söz konusudur. Dijital oyun bağımlılığı da bağımlılık türlerinden biridir. Bu bağımlılık türü teknolojinin gelişmesi ile birlikte son 20 – 30 yıl içerisinde ortaya çıkmış ve her geçen gün hızlı bir artış göstermektedir. Çocukların dijital oyun bağımlılıkları da onların fiziksel ve psikolojik gelişimlerini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu etkilerden biri de benlik algıları üzerinde olmaktadır. Bu çalışma ile 9-14 yaş arası öğrencilerin dijital oyun bağımlılık düzeylerinin benlik algısı üzerindeki etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel araştırma şeklinde tasarlanmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinin bir ilçesinde Millî Eğitim Bakanlığı'na bağlı okullarda ortaöğretim düzeyindeki öğrenciler, örneklemini ise bu okullardaki 359 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın verileri ölçek yöntemi ile yüz yüze görüşülerek toplanmıştır. Verilerin toplanmasında Demografik Bilgi Formu, Çocuklar İçin Bilgisayar Oyun Bağımlılığı Ölçeği ve Çocuklar İçin Benlik Algısı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 22 paket programıyla analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre daha yüksek dijital oyun bağımlılığı olduğu, yaş grupları, kardeş sayıları ve anne- baba birlikte olma durumları açısından anlamlı bir farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca anne eğitim durumunun bir etkisi tespit edilemezken, baba eğitim durumu açısından anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Dijital oyun oynama süresi ile benlik algısı arasında anlamlı ilişkilerin olduğu, oyun süresinin artmasıyla benlik algısı ve alt boyutlarında negatif ilişkilerin olduğu bulgulanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular neticesinde çocukların dijital oyun bağımlılıklarının onların benlik algıları ile ilişkisi nedeniyle, bireylerin psikososyal gelişimini olumsuz yönde etkileyebileceği göz önünde bulundurularak, çocukların farklı aktivitelere yönlendirilmeleri önerilmektedir.There is a general consensus that every type of addiction has negative physical and psychological effects on people. Digital game addiction is also one of the addiction types. This addiction type has emerged in the last 20-30 years with the development of technology and is increasing rapidly every day. Children's digital game addiction also negatively affects their physical and psychological development. One of these effects is on their self-perception. This study aimed to examine the effect of digital game addiction levels on the self-perception of students aged 9-14. The research was designed as a qualitative research. The universe of the research was students at the secondary school level in schools affiliated with the Ministry of National Education in Istanbul, and the sample consisted of 359 students in these schools. The data of the research was collected through face-to-face interviews using the survey method. Demographic Information Form, Computer Game Addiction Scale for Children and Self-Perception Scale for Children were used in the collection of data. The data was analyzed using the SPSS 22 package program. As a result of the research, it was determined that male students had higher digital game addiction than female students, and there was no significant difference in terms of age groups, number of siblings and parental cohabitation. In addition, while no effect of mother's education status could be determined, a significant difference was determined in terms of father's education status. It was determined that there were significant relationships between game playing time and self-perception, and that there were negative relationships in self-perception and its sub-dimensions with increasing game playing time. As a result of the findings obtained from the research, considering that children's digital game addiction can negatively affect the psychosocial development of individuals due to its relationship with their self-perception, we believe that it would be appropriate to direct individuals to different activities.