Sosyal belediyecilik kapsamında dezavantajlı gruplara yönelik sosyal politikalar - Arnavutköy Belediyesi örneği

Sosyal örgütlenme ve sosyal yardımlaşma insanlık tarihi kadar eski olsa da Sanayi Devrimi'yle birlikte sosyal yardımlar devlet tarafından planlı bir şekilde gerçekleştirilmektedir. Sanayi Devrimi'ni takiben sanayileşme artarken kırsal alanlardan büyük kentlere doğru yoğun bir şekilde göçlerin yaşandığı görülmektedir. Sanayi Devrimi'nin neticesinde kentsel alanlara yönelik nüfus artışıyla birlikte başta sosyal olmak üzere çevresel, kültürel ve ekonomik anlamda birtakım sorunlarla karşı karşıya kalınmıştır. Bu sorunlara karşı çözüm yollarının gerçekleştirilmesi amacıyla sosyal politika uygulamaları geliştirilmeye başlanmıştır. Merkezi hükümetlerle başlayan sosyal politika uygulamalarının yerelde de uygulanması sürecin bir ayağını meydana getirmektedir. Bu bağlamda yerel yönetimlerin hem toplumun ihtiyaçlarını karşılama noktasında hem de yaşam kalitesini arttırmada kritik bit rol oynadığı görülmektedir. Yerel yönetimlerin üstlendiği bu görev dünyada Türkiye genelinde sosyal belediyecilik faktörünün güçlenmesi olarak ifade edilebilecek bir sürecin başlangıcı olarak görülmektedir. Mevcut tarihsel koşullar içerisinde sosyal belediyecilik anlayışına yönelik genel bir kanaat oluşmakla birlikte uygulamaların niteliğinin araştırılmasının önem arz ettiği görülmektedir. Bu doğrultuda çalışmada Arnavutköy belediyesinin toplumun dezavantajlı kesimlerine yönelik uyguladığı politikaların sosyal belediyecilik bağlamında incelenmesi ve değerlendirilmesi amaçlanmaktadır. Buradan hareketle belediyeye ait 2015-2024 yılları arasındaki stratejik planlama raporları ile 2015-2022 yılları arasındaki faaliyet raporların incelenmesiyle araştırma sürecine başlanmıştır. Bu incelemenin ardından belediyeye ait Sosyal Destek Müdürlüğü birim sorumlusu olan 10 katılımcı ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen verilerden hareketle Arnavutköy Belediyesi'nin sosyal belediyecilik stratejilerinin, sadece maddi destekle sınırlı kalmayıp, eğitim ve mesleki gelişim, sosyo-kültürel faaliyetler, sağlık hizmetleri konularında toplumun üretkenlik kapasitesini artırmaya yönelik önlemleri de içermekte olduğu sonucuna ulaşılmıştır ancak bununla birlikte ulaşım hizmetleri, yetersiz katılım mekanizması ve yerel demokrasinin sağlanması konularında eksikliğinin olduğu anlaşılmıştır.

Although social organization and mutual aid are as old as human history, social assistance has been planned and implemented by the state since the Industrial Revolution. Following the Industrial Revolution, industrialization increased, and a significant migration from rural areas to large cities was observed. As a result of the Industrial Revolution, the population growth in urban areas brought about several social, environmental, cultural, and economic problems. To address these issues, social policy practices began to be developed. The implementation of these social policies at the local level forms an essential aspect of this process. In this context, local governments play a critical role in meeting the needs of the community and improving the quality of life. The responsibilities undertaken by local governments mark the beginning of a process that can be described as the strengthening of the social municipalism factor both globally and across Turkey. Although there is a general consensus on the understanding of social municipalism under current historical conditions, it is crucial to investigate the quality of its implementations. This study aims to examine and evaluate the policies implemented by the Arnavutköy Municipality towards disadvantaged groups within the framework of social municipalism. The research process began with an analysis of the strategic planning reports of the municipality from 2015 to 2024 and the activity reports from 2015 to 2022. Following this analysis, semi-structured interviews were conducted with 10 participants, who are unit managers from the Social Support Directorate of the municipality. Based on the data obtained, it was concluded that the social municipalism strategies of Arnavutköy Municipality are not limited to financial support. They also include measures to enhance the community's productivity capacity in areas such as education and vocational development, socio-cultural activities, and health services. However, it was also found that there are deficiencies in transportation services, participation mechanisms, and the establishment of local democracy.