Bencillik ve mutluluk arasındaki ilişkide psikolojik iyi oluşun rolü

Abstract

Bu çalışma, bireylerin bencillik düzeyi ile mutluluk düzeyi arasındaki ilişkiyi ve bu ilişkide psikolojik iyi oluşun aracılık rolünü incelemektedir. Araştırma, bencil davranışların bireysel mutluluk üzerindeki etkisini anlamaya ve bu süreçte psikolojik iyi oluşun nasıl bir etki yarattığını açıklamayı amaçlamaktadır. Çalışmada, bencillik kişisel çıkarların bilinçli ve iradi olarak öncelikli tutulması, mutluluk ise bireyin genel yaşam doyumu ve olumlu duygusal durumu olarak ele alınmıştır. Psikolojik iyi oluş ise bireyin kendini gerçekleştirme, olumlu ilişkiler, çevresel hakimiyet ve yaşam amacına sahip olma gibi faktörlerle tanımlanmıştır. Bencillik değişkeni; uyumsal bencillik, egosantrik bencillik ve patolojik bencillik alt boyutlarından oluşmaktadır. Mutluluk ölçeği tek boyutlu olup, literatürde Oxford mutluluk ölçeği olarak tanımlanmaktadır. Psikolojik iyi oluş ölçeği; olumlu duygular, bağlanma, ilişkiler, anlam ve başarı alt boyutlarını içermekte olup PERMA ölçeği olarak literatürde yer almaktadır. Araştırma İstanbul ilindeki üniversitelerde öğrenim görmekte olan, 18-25 yaş arasındaki 310 üniversite öğrencisi ile yüz yüze anket yapılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonuçlarına göre bencilliğin mutluluk üzerinde pozitif ve anlamlı bir etkisi olmadığı, bunun yanında bencilliğin alt boyutu olan egosantrik bencilliğin mutluluk üzerinde pozitif yönlü ve anlamlı etkisi olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Aynı zamanda psikolojik iyi oluşun mutluluk üzerinde pozitif yönlü ve anlamlı etkisi olduğu sonucu da ortaya koyulmuştur. Çalışmada incelenen üç değişkenin de alt boyutları dahil edilerek yapılan analizler sonucunda mutluluk, bencillik ve psikolojik iyi oluş kavramları tüm alt boyutları bağlamında incelenmiş ve ilgili sonuçlar yorumlanmıştır.This study examines the relationship between individuals' selfishness and happiness levels and the mediating role of psychological well-being in this relationship. The study aims to understand the impact of selfish behaviors on individual happiness and to explain how psychological well-being affects this process. In the study, selfishness is considered as the conscious and voluntary prioritization of personal interests, while happiness is the individual's general life satisfaction and positive emotional state. Psychological well-being is defined by factors such as the individual's self-actualization, positive relationships, environmental dominance, and having a purpose in life. The selfishness variable consists of adaptive selfishness, egocentric selfishness, and pathological selfishness sub-dimensions. The happiness scale is one-dimensional and is defined as the Oxford happiness scale in the literature. The psychological wellbeing scale includes the sub-dimensions of positive emotions, attachment, relationships, meaning, and success, and is included in the literature as the PERMA scale. The study was conducted by conducting a face-to-face survey with 310 university students between the ages of 18-25 studying at universities in İstanbul. According to the results of the study, it was concluded that selfishness does not have a positive and significant effect on happiness, whereas egocentric selfishness, which is a sub-dimension of selfishness, has a positive and significant effect on happiness. It was also revealed that psychological well-being has a positive and significant effect on happiness. As a result of the analyses made by including the sub-dimensions of the three variables examined in the study, the concepts of happiness, selfishness and psychological well-being were examined in the context of all their sub-dimensions and the relevant results were interpreted.