Yazar "Okurgan, Ecem" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim
    Öğe
    Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almış lise öğrencilerinin metakognitif işlevleri ile matematik muhakeme becerilerinin ilişkisinin davranışsal ve nörokognitif yöntemlerle değerlendirilmesi
    (İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2020) Okurgan, Ecem
    DEHB biyolojik, psikolojik ve sosyal kavramları da kapsayan nörodavranışsal bir bozukluktur ve doğası gereği muhakeme becerilerinde sorunlar yaratmaktadır. Matematiksel muhakeme becerisi ise bireylerin neredeyse tüm yaşam olaylarında karşımıza çıkmaktadır. Bir bilgiyi edinebilmek için bazı bilişsel süreçlerden geçmemiz gerekmektedir ve bilişsel süreçlerden geçerken, kişinin ne yaptığını, nasıl yaptığını, sonucunda neler olacağını kestirebilmesi ise farkındalık durumunu göstermektedir. Amaç: Bu çalışma DEHB tanısı almış lise öğrencilerinin metakognitif işlevleri ile matematik muhakeme becerilerinin ilişkisinin davranışsal ve nörokognitif yöntemlerle değerlendirilmesi amacı ile yapılarak kavramlar arası ilişkinin irdelenmesi amaçlandı. DEHB tanılı kişilerin metakognitif işlevleri ile matematik muhakeme becerileri arasındaki ilişki hakkında bilgi sahibi olabilmek adına bu çalışma yapılacaktır. Yöntem: Bu çalışmada İstanbul ili, Beylikdüzü ilçesinde eğitim görmekte olan DEHB tanılı, 14-17 yaş, 110 lise öğrencisine, kişisel bilgi ve sosyodemografik özelliklerinin belirlenmesi amacıyla Sosyodemografik bilgi formu, matematiksel muhakeme yeteneklerinin belirlemesi amacıyla Matematiksel muhakeme beceri düzeyi belirleme ölçeği ve üstbilişsel becerilerin değerlendirilmesi amacıyla Üstbiliş Ölçeği dağıtılmıştır. Kesitsel-tanımlayıcı araştırma modeli kullanılarak yürütülen ve gönüllülük esasına dayanan veri toplama sürecinde tüm katılımcılara onam formu imzalatılmıştır. Verilerin hepsi niteliklerine uygun yöntemler ile istatiksel analize tabi tutulmuştur. Toplanan veriler, SPSS programına aktarılmış? ve istatistiksel analizler ile yorumlanmıştır. Bulgular: Çalışmamızda; Katılımcıların üst biliş düzeyi ile matematiksel muhakeme beceri düzeyi arasında, pearson korelasyon analizi sonucuna göre üst biliş düzeyi ile matematiksel muhakeme beceri düzeyi arasında pozitif yönlü düşük seviyede bir ilişki olduğu (p=0,019; r=0,220), bu durumun ise öğrencilerin üst biliş düzeylerinde bir artış olduğunda, matematik muhakeme beceri düzeylerinde de düşük seviyede bir artış olacağı anlamına geldiği düşünülmektedir. Katılımcıların matematiksel muhakeme beceri algılarının yaş gruplarına göre farklılıklarının anlamlılık gösterip göstermediğini belirlenmesi için yapılan anova testi sonucuna göre; Matematiksel muhakeme beceri düzeylerinin yaş gruplarına göre istatiksel olarak anlamlı farklılığa sahip olduğu görülmüştür (F=13,801,p=0.000, p<0.01). Yaş durumu 14 yaş (x =64,27) olanların matematiksel muhakeme beceri düzeylerinin 16 yaş (x=90,42) ve 17 yaş (x=90,00) olanlara göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Farkın hangi gruplardan kaynaklandığının belirlenmesi için post hoc test grupları içerisinden Scheffe testi kullanılmıştır. 28 maddeden oluşan üst biliş düzeylerine ait güvenilirlik katsayıları incelendiğinde güvenirlik düzeyinin yüksek olduğu belirlenmiştir (Cronbach's Alpha= 0.893>0.70). 35 maddeden oluşan matematiksel muhakeme becerileri düzeyine ait güvenirlik katsayıları incelendiğinde güvenilirlik düzeyinin yüksek olduğu belirlenmiştir (Cronbach's Alpha= 0.744>0.70). Sonuç: Yürütülen bu araştırmanın çıkış sorusu olan üstbiliş ve matematiksel muhakeme beceri düzeyi arasında ki ilişki, alan yazınla uyumlu olarak ; Katılımcıların üst biliş düzeyi ve matematiksel muhakeme beceri düzeyinin istatiki açıdan anlamlı bir ilişkiye sahip olduğu sonucunu göstermektedir. Sonuçlar, üst biliş düzeyi ile matematiksel muhakeme beceri düzeyi arasında pozitif yönlü bir ilişki olduğunu, bu durumun ise öğrencilerin üst biliş düzeylerinde olumlu yönde bir gelişme yaşandığında, matematiksel muhakeme beceri düzeylerinde de bir gelişme görüleceğini düşündürmektedir.