Husserl’in Başkasının Beninin Aristoteles’in Dost Kavramı Üzerinden Yeniden Düşünülmesi

Abstract

Bu makalede, Edmund Husserl’in başkasının beni kavramının Aristoteles’in dost kavramı üzerinden yeniden düşünülmesinin olanaklılığı tartışılmaktadır. Bu amaç doğrultusunda ‘dost, başkasının beni olabilir mi?’ sorusu incelenmektedir. Bu sorunun etik açıdan tartışılması bir-aradalık konusunun kavramları olan ben ve başkayı yeniden düşünmeyi gerektirmektedir. Husserl’in başkasının beni sorunu başkanın birlikte yaşamak için temel ve vazgeçilmez olduğunu açığa çıkarmaktadır. Dostu başka bir kendi olarak tanımlayan Aristoteles de dostu birlikte yaşamanın temeline koymaktadır. Husserl fenomenolojisinin temel kavramlarının ve ‘başkasının beni’ sorununun tartışıldığı bu makalede ben ve başka kavramları Husserl’in temel kavramları çerçevesinde ele alınmakta ve bu kavramların bir-aradalık konusu ilgisinde Aristoteles’in dost kavramı ile karşılaştırılması yapılmaktadır.

This study discusses the possibility of the re-thinking of Edmund Husserl’s concept of other-self through Aristotle’s concept of friend. Following this purpose, the possibility of thinking the other-self as friend is inquired. Discussing this question from an ethical perspective requires the re-thinking of the concepts I and the other-self which are the fundamentals for togetherness. The problem of Husserl’s other-self reveals the other as fundamental and indispensable for the idea of living together. Aristotle, also, defines the friend as other-self and construes his conception of the friend on the basis of living together. Accordingly, this article, in which Husserl’s fundamental concepts of his phenomenology and the problem of other-self are discussed, focuses on the reconsideration of the concepts of I and the other-self in relation and in comparision with Husserl’s basic concepts and Aristotle’s concept of the friend.