Üniversite Öğrencilerinde Gece Yeme Sendromu, Uyku Kalitesi ve Kronotip Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma; üniversite öğrencilerinde gece yeme sendromu, uyku kalitesi ve kronotip arasındaki ilişkiyi değerlendirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Kesitsel tipte planlanan çalışma, 2022 yılı Nisan ile Haziran ayları arasında Kapadokya Üniversitesinde öğrenim gören ve çalışmaya katılmayı gönüllü olarak kabul eden 570 (429 kız, 141 erkek) öğrenci ile yürütülmüştür. Çalışmada öğrencilerin sosyodemografik özellikleri, antropometrik ölçümleri, uyku kaliteleri, kronotipleri, gece yeme durumları ve besin tüketim sıklıkları incelenmiştir. Uyku kalitesi “Pittsburgh Uyku Kalitesi (PUKİ)”, kronotip “Morningness-Eveningness Questionnaire (MEQ)” ölçeği ile, gece yeme sendromu ise “Gece Yeme Anketi (GYA)” ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21,20±1,34 yıldır. Öğrencilerin PUKİ puanı ortancası 7 (1-17)’dir. PUKİ sınıflandırmasına göre öğrencilerin %60,5’inin (n=345) uyku kalitesi kötü, %39,5’inin (n=225) uyku kalitesi iyidir. Öğrencilerin MEQ puanı ortancası 53 (20-80)’dir. Kronotip sınıflandırmasına göre katılımcıların %24,9’u (n=142) akşamcıl, %67,2’si (n=383) ara ve %7,9’u (n=45) sabahçıl tiptir. Öğrencilerin GYA’dan aldıkları puan ortancası 27 (12-42)’dir. Katılımcıların %82,8’inde (n=472) gece yeme sendromu bulunurken, %17,2’sinde (n=98) gece yeme sendromu bulunmamaktadır. PUKİ ile MEQ arasında negatif yönde, anlamlı (r=-0,136, p<0,05); PUKİ ile GYA arasında pozitif yönde, anlamlı (r=0,380, p<0,001); GYA ile MEQ arasında negatif yönde, anlamlı ilişki saptanmıştır (r=-0,118, p<0,05). Sonuç: Sonuç olarak, öğrencilerin uyku kaliteleri düştükçe kronotipleri akşamcıl tipe geçmekte akşamcıl kronotipe sahip öğrencilerde ise gece yeme sendromu daha sık görülmektedir. Bu döngü sıklıkla tekrarlanmakta bireysel ve halk sağlığı bazında birçok sağlık riskini de beraberinde getirmektedir. Farkındalık ve bilgilendirme çalışmalarının bu sorunun önüne geçilmesinde önemli bir unsur olduğu düşünülmektedir.

Aim: This study was conducted to evaluate the relationship between night eating syndrome (NES), sleep quality, and chronotype in university students. Method: This cross-sectional study was conducted with 570 students (429 girls and 141 boys) who were studying at Cappadocia University between April and June 2022 and who voluntarily accepted to participate in the study. The students' sociodemographic characteristics, anthropometric measurements, sleep quality, chronotypes, night eating status, and food consumption frequencies were analyzed. Sleep quality was assessed with the Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI), chronotype was assessed with the MorningnessEveningness Questionnaire (MEQ), and NES was assessed with the Night Eating Questionnaire (NEQ). Results: The mean age of the students participating in the study was 21.20±1.34 years. The median PSQI score of the students was 7 (1-17). According to the PSQI, 60.5% (n=345) of the students had poor sleep quality and 39.5% (n=225) had good sleep quality. The median MEQ score of the students was 53 (20-80). According to the MEQ, 24.9% (n=142) of the participants were evening, 67.2% (n=383) intermediate, and 7.9% (n=45) morning type. The median score of the students in the NEQ was 27 (12-42). Among the participants, 82.8% (n=472) had NES, and 17.2% (n=98) did not have NES. There was a significant, negative correlation between PSQI and MEQ (r=-0.136, p<0.05); a significant, positive correlation between PSQI and NEQ (r=0.380, p<0.001); and a significant, negative correlation between NEQ and MEQ (r=-0.118, p<0.05). Conclusion: In conclusion, as the students' sleep quality decreases, their chronotype shifts to the evening type, and the NES is more common in students with the evening chronotype. This cycle brings with it many individual and public health risks. Awareness and information activities are thought to be important elements in preventing this problem.