Are Refugee and Native Patients’ Self-Care Agencies the Same?-A Cross-sectional Study in Chronic Hemodialysis Patients in Turkey

Abstract

Objective: It was aimed to compare self-care agency of refugee and native populations in chronic hemodialysis patients. Methods: The study was conducted with 33 refugees and 48 native patients in the hemodialysis unit of a training and research hospital in our country. Data were collected through face-to-face questionnaire. IBM SPSS statistics program was used to evaluate the data. Results: In the study, there was a significant difference between two populations in terms of drug use (p=0.041, p<0.05) and selfmonitoring (p=0.048, p<0.05), which were sub-dimensions of the self-care scale, but there was no significant difference between two populations in terms of the total self-care agency scores (p=0.768). It was determined that there was no significant correlation between the sub-dimensions of self-care agency and the year the refugees lived in our country and the months they underwent hemodialysis (p>0.05). Conclusion: It was observed that in chronic hemodialysis patients, the situation of meeting their self-care was the same in the refugee and native populations, while the refugees were insufficient in the use of drugs and the native population in self-monitoring. It is thought that it is necessary to get support from a hospital interpreter in order to eliminate language problems while giving self-care training to refugees, and it is thought that it will be appropriate to conduct the study with groups with different chronic diseases.

Amaç: Kronik hemodiyaliz hastalarında mülteci ve yerli popülasyonun özbakım güçlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Çalışma ülkemizde bir eğitim ve araştırma hastanesinin hemodiyaliz ünitesinde 33 mülteci, 48 yerli hasta ile yapılmıştır. Veriler yüz yüze anket yolu ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde IBM SPSS statistics programı kullanılmıştır. Bulgular: İki grup arasında, özbakım gücü ölçeği alt boyutlarından ilaç kullanımı (p=0,041, p<0,05) ve kendini izleme (p=0,048, p<0,05) açısından anlamlı fark olduğu, özbakım gücü toplam puanlar arasında anlamlı fark olmadığı (p=0,768), özbakım gücü alt boyutları ile mültecilerin ülkemizde yaşadığı yıl ve hemodiyalize girdikleri aylar arasında anlamlı ilişki olmadığı (p>0,05) tespit edilmiştir. Sonuç: Kronik hemodiyaliz hastalarında mülteci ve yerli popülasyonda özbakımlarını karşılama durumlarının aynı olduğu, mültecilerin ilaç kullanımı, yerli popülasyonun ise kendi kendini izleme durumlarında yetersiz oldukları görülmüştür. Mültecilere özbakımları ile ilgili eğitimlerini verirken dil problemlerinin ortadan kalkması için hastane tercümanından destek alınması gerektiği ve çalışmanın farklı kronik hastalığı olan gruplarla da yapılmasının uygun olacağı düşünülmektedir.