Voleybol hakemlerinde karar verme becerisi ile bilişsel duygu düzenleme arasındaki ilişki
Özet
Bu araştırmanın amacı profesyonel voleybol liglerinde voleybol hakemliği yapan hakemlerin karar verme becerileri ile bilişsel duygu düzenlemeleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini Türkiye A klasman (N=50), AB klasman (N=20), ve B klasman (N=150), voleybol liglerinde görev yapan 51'i kadın, 148'i erkek olmak üzere toplam 199 katılımcı, örneklem grubunu oluşturmuştur. Elde edilen verilerin analizi IBM SPSS v22.0 programında yapılmıştır. Katılımcılara "Melbourne Karar Verme Ölçeği I-II" ve "Bilişsel Duygu Düzenleme Ölçeği" uygulanmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda elde edilen verilerin analizinde, incelenen gruplar arasında bilişsel alt boyutları ve karar verme alt boyutları açısından anlamlı farklılık olup olmadığı parametrik test varayımları sağlandığından grup sayısı 2 iken Bağımsız Örneklem T Testi, grup sayısı 2'den fazla ise One Way ANOVA Testi ve karşılaştırma testlerinden Benferroni test kullanılmıştır. Ölçekler arasında ilişkinin değerlendirilmesinde Pearson korelasyon katsayısı ve önemlilik testi kullanılmıştır. Korelasyon katsayısı 0,39 ve altı zayıf ilişki ve 0,40-0,60 orta düzey ilişki olarak hesaplanmıştır. Analizlerde p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Çalışmanın analizleri IBM SPSS v22 programı kullanılarak yapılmıştır. Korelasyon katsayısı 0,39 ve altı zayıf ilişki ve 0,40-0,60 orta düzey ilişki olarak hesaplanmıştır. Analizlerde p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Sonuç olarak; kişilerin karar verme yetileri arttıkça bilişsel duygu düzenleme seviyeleri azaldığı, kadın hakemlerin bilişsel duygu düzenlenme becerileri ölçeği kendi suçlama alt boyut puan ortalamalarının erkek hakemlere oranla daha yüksek olduğu, yaşın hakemlerin karar verme becerilerine herhangi bir etkisinin olmadığı, ancak 20-32 yaş grubu arasında yer alan hakemlerin bilişsel duygu düzenleme becerileri ölçeği kendini suçlama alt boyut puan ortalamalarının diğer yaş gruplarına oranla yüksek olduğu tespit edilmiştir. The aim of this research is to examine the relationship between the decision-making skills of the referees who are volleyball referees in professional volleyball leagues and their cognitive emotion regulation. The universe of the study consisted of Turkey A classification (N=50), EU classification (N=20), and B classification (N=150), a total of 199 participants, 51 female and 148 male, working in volleyball leagues. . The analysis of the obtained data was made in IBM SPSS v22.0 program. "Melbourne Decision Making Scale I-II" and "Cognitive Emotion Regulation Scale" were applied to the participants. In the analysis of the data obtained for the purpose of the research, parametric test Decrees were provided whether there were significant differences between the studied groups in terms of cognitive sub-dimensions and decision-making sub-dimensions, Independent Sample T Test was used when the number of groups was 2, One Way ANOVA Test if the number of groups was more than 2, and Benferroni test from comparison tests. Pearson correlation coefficient and materiality test were used to evaluate the relationship between the scales.Dec. The correlation coefficient was calculated as 0.39 and below weak relationship and 0.40-0.60 medium level relationship. In the analyses, p<0.05 was considered statistically significant. The analyses of the study were performed using IBM SPSS v22 program. The correlation coefficient was calculated as 0.39 and below weak relationship and 0.40-0.60 medium level relationship. In the analyses, p<0.05 was considered statistically significant. In conclusion; As individuals' decision-making skills increase, cognitive emotion regulation levels decrease, female referees' cognitive emotion regulation skills scale self-blame sub-dimension average score is higher than male referees, age does not have any effect on referees' decision-making skills, however, there is a study in the 20-32 age group. it was determined that the referees' cognitive emotion regulation skills scale self-blame sub-dimension score averages were higher than other age groups.
Bağlantı
https://hdl.handle.net/11363/7086Koleksiyonlar
- Yüksek Lisans Tezleri [1219]