Huzurevinde Yaşayan Yaşlılarda COVID-19 Pandemi Sürecinde Ölüm Kaygısı ve Yalnızlık

Abstract

Amaç: Bu çalışma, huzurevinde yaşayan yaşlılarda COVID-19 pandemi sürecinin ölüm kaygısı ve yalnızlık üzerine etkisini belirlemek amacı ile gerçekleştirildi. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel desende gerçekleştirilen çalışma, Darülaceze Başkanlığı Huzurevi’nde kalmakta olan 421 kişiden 109 kadın ve 92 erkek olmak üzere toplam 201 kişinin katılımı ile tamamlandı. Çalışma süresi, 24.02.2022-15.04.2022 tarihleri arasını kapsamaktadır. Veriler; Kişisel Bilgi Formu, Yaşlılar için Yalnızlık Ölçeği (YİYÖ) ve Ölüm Kaygısı Ölçeği (ÖKÖ) ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde; frekans tabloları ve tanımlayıcı istatistikler, Mann-Whitney U testi, Kruskal-Wallis H testi, Bonferroni düzeltmesi, ANOVA ve Spearman korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalamasının 69,24±6,83 (yıl) olduğu, %54,2’sinin kadın, %77,1’inin bekar ve %52,2’sinin eğitim düzeyinin ilköğretim olduğu belirlendi. Katılımcıların YİYÖ alt boyutlarından “Duygusal Yalnızlık” puan ortalaması 6,67±3,08; “Sosyal Yalnızlık” puan ortalaması 4,02±3,55 ve YİYÖ-Toplam puan ortalaması 10,69±5,91; ÖKÖ için ise 7,02±3,89 bulundu. Bu çalışmada, erkeklerde yalnızlık ve duygusal yalnızlık, kadınlarda ise ölüm korkusu istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). Pandemi sürecinde yalnızlık hissettiğini belirtenlerde duygusal ve sosyal yalnızlık ile ölüm korkusu, sağlığı ile ilgili olumsuz düşünceleri olan ve korku hissettiğini belirten katılımcılarda duygusal yalnızlık ve ölüm korkusu puan ortalamaları anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). Katılımcılarda, duygusal yalnızlık ve sosyal yalnızlık arttıkça ölüm korkusu da artmaktadır. Sonuç: Katılımcılar, pandemi sürecinde yalnızlık ve ölüm korkusu yaşamış olup erkekler yalnızlığı daha fazla yaşarken kadınlar ölüm korkusunu daha fazla yaşamıştır. Pandemi gibi zorlu süreçlerden daha fazla etkilenen yaşlı bireylere yalnızlık ve ölüm kaygısı ile ilgili araştırmaların artırılması ve sağlık profesyonellerinin de bireylerde kaygıyı ve yalnızlık hissini azaltılmaya yönelik girişimler uygulanması önerilebilir. Yakınlarının da bu süreçte bireyleri daha fazla desteklemesi ve yalnızlık hissetmelerini engelleyici faaliyetlerde bulunması önerilebilir.

Aim: This study was carried out to determine the effect of the COVID-19 pandemic process on death anxiety and loneliness in the elderly living in nursing homes. Method: The study, which was carried out with a descriptive and cross-sectional design, was completed with the participation of a total of 201 people, 109 women and 92 men, out of 421 people staying at the Hospice Presidency Nursing Home. The working period covers the period between 24.02.2022-15.04.2022. Data collected with; the The Personal Information Form, Loneliness Scale for the Elderly (LSE) and the Death Anxiety Scale (DAS). In evaluating the data; frequency tables and descriptive statistics, MannWhitney U test, Kruskal-Wallis H test, Bonferroni correction, ANOVA and Spearman correlation coefficient were used. Results: It was determined that the average age of the participants was 69.24±6.83 (years), 54.2% were female, 77.1% were single, and 52.2% had primary education. Participants' mean score for "Emotional Loneliness", one of the sub-dimensions of LSE, is 6.67±3.08, their mean score for "Social Loneliness" is 4.02±3.55, and their average score for LSE-Total is 10.69±5.91, and for DAS is 7,02±3.89. In this study, loneliness and emotional loneliness in men and fear of death in women were found to be statistically significantly higher (p<0.05). The mean scores of emotional and social loneliness and fear of death in those who stated that they felt lonely during the pandemic process and emotional loneliness and fear of death in the participants who had negative thoughts about their health and that they felt fear were found to be significantly higher (p<0.05). As emotional loneliness and social loneliness increase, the fear of death also increases. Conclusion: Participants experienced loneliness and fear of death during the pandemic; men experienced loneliness more, while women experienced fear of death more. It may be recommended to increase research on loneliness and death anxiety for elderly individuals who are more affected by difficult processes such as the pandemic, and for health professionals to implement initiatives to reduce anxiety and the feeling of loneliness in individuals. It may be recommended that their relatives support the individuals more during this process and engage in activities to prevent them from feeling lonely.