Gebeliğin Term ve Geç-Term Dönemlerinde Oksidatif Stresin ve Eser Elementlerin Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Gebelik, yüksek metabolik turnover (yapım-yıkım) ve doku oksijen kullanımı nedeniyle oksidatif stresin hakim olduğu fizyolojik bir durumdur. Çalışmamızda, gebeliğin term ve geç-term dönemlerinde oksidatif hasar belirteci olan malondialdehit (MDA) ve iskemi-modifiye albümin (IMA) ve bazı eser element düzeylerindeki değişiklikleri araştırmak amaçlandı. Yöntem: Çalışmada, sefalik prezentasyonlu ve anne yaşı 18-40 arasında olan term (n=80) ve geç-term (n=64) dönemlerinde olan toplam 144 tekil gebenin olduğu bireyler değerlendirildi. Serum IMA düzeyleri albumin kobalt bağlama (CAB) testi ve MDA düzeyleri tiyobarbitürik asit reaktif maddeler (TBARS) yöntemi ile ölçüldü. Selenyum (Se), demir (Fe), bakır (Cu), mangan (Mn) ve çinko (Zn) düzeyleri indüktif eşleşmiş plazma optik emisyon spektrofotometresi (ICP-OES, Thermo iCAP-6000) ile ölçüldü. Bulgular: Serum MDA ve IMA düzeylerinin geç-term grupta term grubundan yüksek olduğu, fakat serum Zn, Cu ve Se düzeyleri geç-term gebelerde term gebelere göre daha düşük olduğu bulunmuştur. Fe ve Mn değerlerinde anlamlı bir değişim bulunmamaktadır. Sonuç: Çalışmamızda, gebeliğin geç-term dönemlerinde oksidatif stres belirteçleri olarak IMA ve MDA düzeylerinin yükseldiği yani oksidatif stresin arttığı belirlenmiştir. Bu bulgular, gebeliğin geç-term dönemlerinde bu oksidatif stresin kaynağı ve etkilerinin araştırılmasına ışık tutacak öncül sonuçlardır.

Aim: Pregnancy is a physiological condition characterised by oxidative stress due to high metabolic turnover (synthesis-breakdown) and tissue oxygen use. Our study aimed to investigate the changes in the levels of malondialdehyde (MDA), ischemia-modified albumin (IMA), and some trace elements, which are markers of oxidative damage, during the term and late-term periods of pregnancy. Method: In our study, 144 singleton pregnant women with cephalic presentation and maternal age between 18-40 years in the term (N=80) and late-term (N=64) periods were evaluated. Serum IMA levels were measured by the albumin cobalt binding (CAB) test and MDA levels were measured by the thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) method. Selenium (Se), iron (Fe), cobalt (Co), manganese (Mn), and zinc (Zn) levels were measured using an inductively coupled plasma optical emission spectrophotometer (ICPOES, Thermo iCAP-6000). Results: Serum MDA levels and IMA levels were found to be higher in the late-term group than in the term group, but serum Zn, Cu, and Se levels were lower in late-term pregnant women than in term pregnant women. There was no significant change in Fe and Mn values. Conclusion: In our study, it was determined that IMA and MDA levels, as oxidative stress markers, increased in the late-term periods of pregnancy, i.e., oxidative stress increased. These findings are preliminary results that will shed light on investigating the source and effects of this oxidative stress in the late-term periods of pregnancy.