Şinzo Abe Döneminde Japon Dış Politikasında Yaşanan Değişim

Abstract

Bu makalenin amacı, Başbakan Şinzo Abe’nin Aralık 2012’de ikinci kez göreve gelmesinden sonra neden Japon dış politikasında değişim yaşandığı ve bu değişimin sadece kullanılan araçlar düzeyin de mi kaldığı yoksa dış politikanın temel amacının mı yeniden şekillendiği sorularına cevap aramaktır. Çalışma, Charles Hermann’ın dış politika değişim modeli kapsamında Abe’nin dış politikasını inceleyerek, bu sorulara analitik bir açıklama getirmeyi hedeflemektedir. Söz konusu açıklayıcı model Abe yönetiminin izlediği dış politikaya uygulanarak, değişimi doğuran kaynaklar, ara basamak olan karar alma süreci ve değişimin düzeyi ele alınacaktır. Bu çerçevede öncelikle Abe’nin liderliği ve bürokrasinin desteği temel kaynakları olarak incelenecektir. Akabinde dış politika değişiminin yönünü tayin eden karar alma süreci irdelenecektir. Son olarak ise dış politikanın temel hedefinin değiştiği ortaya koyulacaktır.

This paper aims to investigate why there is a change in Japan’s foreign policy after Shinzo Abe’s accession to power for the second time in December 2012 and whether this change occurred only in the level of means or the goal that the policy addresses is replaced. The purpose of this study is to seek an analytical explanation of these questions by conducting an examination of Abe’s foreign policy through Charles Hermann’s model for foreign policy change. By applying this explanatory model to Japan’s foreign policy under the Abe administration, this paper attempts to address the sources of change, the intermediate step of decision-making and the level of change. Within this framework, this study first examines Abe’s leadership and bureaucratic advocacy as major sources of change. Then, it draws a picture of decision making process which fundamentally controls the direction of foreign policy change. Finally it argues that the purpose of the original policy has changed.