Carry Trade 2000'li Yıllarda Türkiye İçin Mümkün Mü?

Abstract

Carry trade, düşük faizli para biriminden borçlanarak elde edilen kaynakla yüksek faizli para birimine yatırım yapmak anlamına gelmektedir. UIP teorisine göre değeri düşük olan para biriminde, iki para biriminin faiz makası kadar bir değerlenme olması beklenir. Bu para birimleri “fonlama kuru” ve “yatırım kuru” olarak da tanımlanır. Uluslararası sermaye akımlarının hızlanması ile birlikte carry trade işlemleri büyük hacimlere ulaşmıştır. Dünyada fonlama kuru olarak çoğunlukla, fonlama maliyeti en düşük olan Japon Yeni ve İsviçre Frangı kullanıldığı görülmektedir. Bu çalışmada cevap aranan soru şudur: sermaye girişinin artışı ve dalgalı kurla birlikte 2000’li yıllarda Türkiye finans piyasaları carry trade için uygun bir ortam sağlamakta mıdır? Ampirik çalışmada zaman serisi analizi yöntemiyle, USD/TL paritesi ile bu kurların faiz farkı arasında regresyon yapılmıştır. Sonuç olarak iki değişken arasında zayıf bir ilişki olduğu, modelin açıklayıcılık gücünün zayıf olduğu görülmüştür. Türkiye’nin carry trade için elverişsiz, ya da oldukça riskli olduğu sonucuna varılmıştır. Bu durum UIP teorisinin Türkiye şartlarında geçerli olduğunu doğrulamaktadır.

Carry trade refers to investing in a high-interest currency unit by borrowing from a low-interest currency. According to the UIP-Uncovered Interest Rate Parity- theory, an appreciation of the low valued currency is expected by the same amount as the yield spread between two currencies. These currencies are defined as “funding currency” and “investment currency”. Mostly Japanese Yen and Swiss Franc are used as funding currencies in the world, because of the lowest funding costs. The question this study sought to answer was whether Turkey's financial markets provide a suitable environment for the carry trade along with the increase of capital inflows and floating rate in the 2000s. In this empirical study, a regression was made between the USD/TL parity and the interest rate difference between these currencies. As a result, it is concluded that the explanatory power of model is weak and the correlation is weak between the two variables. Turkey is unfavorable or quite risky for carry trade. This result confirms the theory of UIP for Turkey’s conditions.