İletim ve sensörinöral işitme kaybı arasındaki ayırımın telefon temelli weber uygulamasıyla gözlenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı iletim tipi ve sensörinöral işitme kaybı arasındaki farklılıklar ve tanımlamada geleneksel diyapazon Weber testi ile akıllı telefon tabanlı bir Weber testinin doğruluğunu karşılaştırmaktır. Tek taraflı işitme kaybı kaydedilen acil servise başvuran 60 hasta dahil edildi. Onlardan açık bir akıllı telefonu alınlarına bastırmaları istendi ve akıllı telefon tabanlı bir titreşim uygulaması aracılığıyla Weber testi yapmaları istendi. Sonuçlar TFWT(tuning fork weber test) ile karşılaştırıldı. 26 birey sensörinöral kayıp 34 birey iletim tipi işitme kaybı ile tanımlandı. 55 bireyde TFWT ile SPWT uyuştu. TFWT'nin hassaslığı ve özgüllüğü sırasıyla %84,6 ve %94,1 idi. SPWT'nin hassaslığı ve özgüllüğü %76,9 ve %97,1'di. SPWT iletim tipi işitme kaybının tanımlanmasında yardımcı olmak ve gerektiğinde teşhis ve tedavinin sağlanmasını potansiyel olarak hızlandırmak için 512 HZ diyapazon yokluğunda yardımcı olarak hizmet edebilir.

Objective: The aim of this paper was to compare the accuracy of a smartphone-based Weber test (SPWT) with the traditional tuning fork Weber test (TFWT) in identifying and differentiating between sensorineural hearing loss (SNHL) and conductive hearing loss (CHL). Study Design: We conducted a prospective, noncontrolled clinical study. Methods: Sixty patients referred to the emergency department due to unilateral hearing loss (HL) were enrolled. They were asked to press a single uncovered smartphone on their forehead and conduct a Weber test by means of the smartphone's vibration application. The results were compared to the TFWT. Results: Twenty-six (43%) patients were diagnosed with a SNHL, and 34 (57%) with a CHL. The SPWT was in agreement with the TFWT (at a frequency of 512 Hz) in 55 (92%) patients. The sensitivity and specificity of the TFWT were 84.6 and 94.1%, respectively. The sensitivity and specificity of the SPWT were 76.9 and 97.1%, respectively. Conclusion: SPWT can serve as an auxiliary diagnostic tool in the absence of a 512-Hz tuning fork to assist in the identification of the type of HL and to potentially hasten the diagnosis and provision of treatment when indicated.