Kültür Mirası Eğitimde STK’ların Rolü Üzerine Bir Örnek: “Üsküdar Kültür Mirasını Katılımcı Koruma Projesi” Kapsamında İlköğretim Öğrencilerine Yönelik Eğitim Programı

Abstract

Kültür mirasının korunması ve gelecek kuşaklara aktarılması ancak toplumun bilinçlendirilmesi ile sağlanabilir. Özellikle çocuklar ile gençlerde kentlilik bilincinin geliştirilmesi, sahiplenme duygusu ve koruma bilincinin sağlanması ise eğitimler aracılığıyla mümkündür. Bu yaklaşımla, kültür mirasının korunması konusunda verilecek eğitimlere küçük yaşlarda başlanılması ve sadece okul içi eğitimlerin değil aynı zamanda sivil toplum kuruluşlarının da destekleyeceği okul dışı eğitimlerin de organize edilmesi gerekmektedir. Çalışma kapsamında kültür mirası kavramı, eğitim çerçevesindeki faaliyetler ve okul dışı eğitim alanında sivil toplum örgütlerinin üstlendiği roller incelenmiştir. Bu bağlamda, Arkeologlar Derneği İstanbul Şubesinin 2010-2011 yılları arasında yürüttüğü “Üsküdar Kültür Mirasını Katılımcı Koruma Projesi” kapsamında uygulanan ilköğretim öğrencilerine yönelik eğitim modeli örnek çalışma olarak değerlendirilmiştir.

Preserving the cultural heritage and transferring it to future generations is only possible by raising the awareness of the society. Especially in children and young people, it is possible to develop the awareness of urbanity, to provide a sense of ownership and protection awareness through education. With this approach, it is necessary to start the education on the protection of cultural heritage at an early age and to organize not only in-school but also out-of-school education that will be supported by non-governmental organizations. Within the scope of the study, the concept of cultural heritage, activities within the framework of education and the roles of non-governmental organizations in the field of out-of-school education were examined. In this context, the education model for primary school students implemented within the scope of the "Participatory Conservation Project of Üsküdar Cultural Heritage" carried out by the Istanbul Branch of the Archaeologists Association between 2010-2011 has been evaluated as an exemplary study.