İnme sonrası hemiplejik vakalarda görülen vestibüler denge kayıplarında vestibüler rehabilitasyon ve geleneksel denge eğitiminin denge ve düşmeye etkisinin karşılaştırılması

Abstract

İnme birdenbire gelişen kalıcı etki sınırları belirli nörolojik kayıp ile kendini göstermekte olan klinik bir sendromdur. Lezyonun büyüklüğü ve etki alanı, oluşan kayıpların hastada bıraktığı etkilenimin büyüklüğünü belirtmektedir. İnme Rehabilitasyonunda amaç, fonksiyonel olarak hastanın bağımsızlığını en yüksek seviyeye çıkarmak ev, aile ve topluma kısacası eski yaşamına yeniden başarılı bir şekilde uyumunu sağlamaktır. İnme sonrası görülen kas kuvvetindeki azalmalar anormal hareket sinerjileri, spastisite ve normal eklem hareketlerindeki kısıtlamalar yürüyüş bozukluğunun yanında dengenin azalmasına da sebep olmaktadır. Bu hastalarda, dengenin sağlanması sadece yürüme fonksiyonuyla sınırlı değil tüm lokomotor fonksiyonlar, günlük yaşam aktiviteleri, pozisyon değiştirirken hareketsizliğin korunması, pozisyonun ve dengenin devamı için de gerekmektedir. Çalışmanın amacı inme geçirmiş hemiplejik vakalardaki denge etkileniminde geleneksel denge eğitimi vestibüler rehabilitasyonun denge ve düşmeye etkisinin karşılaştırılmasıdır. Özel Avrasya Hastanesi nörolojik rehabilitasyon ünitesinde tedavi görmekte olan hemiplejik vestibüler denge etkilenimi olan 18 –75 yaş arasında 30 hasta dahil edildi. Seçilen bu otuz kişiye Dinamik Görme Keskinliği, Unterberger, Tandem Duruş Testi, PASS Postur Analizi, Manuel Kas Testi,Berg Denge Ölçeği, Morse Düşme Ölçeği ölçümleri değerlendirilip hastalar randomize olarak on beş kişi kontrol grubu on beş kişi deney grubu olarak seçilip deney grubu hastalarına vestibüler rehabilitasyon kontrol grubu hastalarına geleneksel denge eğitimi uygulanıp iki tedavi protokolünün tedavi öncesi ve sonrası sonuçları karşılaştırıldı. Vestibüler etkilenime sahip hastalarda uygulanan geleneksel denge eğitimi tedavi sonrası yapılan denge ve düşme değerlendirmelerinde hastalarda anlamlı derecede iyileşme görüldü (p= 0.001; p<0.01) . Vestibüler etkilenime sahip hastalarda uygulanan vestibüler rehabilitasyon eğitimi tedavisi sonrası yapılan denge ve düşme değerlendirmelerinde hastalarda anlamlı derecede iyileşme görüldü(p= 0.001;p<0.01). Her iki tedavi grubu karşılaştırıldığında ise VREG veri sonuçları GDEG veri sonuçlarına göre daha yüksek anlamlılık derecesinde olduğu bulundu (p= 0.001; p<0.01). Sonuç olarak her iki grupta da anlamlı derecede iyileşme sağlanması her iki tedavi yönteminin de güvenle kullanılabileceğini göstermektedir.

The stroke is a characterized clinical syndrome with sudden persistent focals neurological loss. The magnitude and area of influence of the lesion indicate the severity of the losses. In stroke rehabilitation, the goal is to maximize functional independence into home, family and society; to restore meaningful and satisfying life. The muscle weaknesses seen after the stroke cause abnormality of motion synergies, spasticity and normal joint movements, as well as a reduction in stability, as well as marching disorder. Stabilization of these patients is also required not only for walking, but also for all locomotor functions, daily life activities, providing stability while changing positions, maintaining position and balance. 30 patients were included between 18 and 75 years of age, with hemiplejic vestibular balance impairment being treated in the specialized Avrasya Hospital neurological rehabilitation unit. Dynamic Visual Field of these thirty people were evaluated ,Unterberger, Tandem Duration Test, PASS Posture Analysis, Manual Stone Test, Berg Balance Scale, Morse fall Scale measurements were evaluated and patients were randomly selected as fifteen people control groups as experiments groups and compared the results of the two treatment protocols before and after treatment. Conventional balance training in patients who had Vestibular impairments demonstrated significant improvement in the balance and fall assessments performed after treatment (p= 0.001; p<0.01) . Patients were significantly improved in the balance and fall assessments performed after the treatment of vestibular rehabilitation training in vestibularly affected patients (p= 0.001; p<0.01) . Compared to both treatment groups, the VREG data results were found to be higher than the GDEG data results(p= 0.001; p<0.01) . As a result, significant improvement in each group shows that both treatment methods can be used safely.