Yetişkin bireylerde yalnızlık ve başa çıkma biçimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Çalışma 18 yaş üstü yetişkin bireylerin yalnızlık düzeyleri ve 14 alt boyutu olan başa çıkma biçimleri arasındaki ilişkinin incelenmesi için yapılmıştır. Çalışmada aynı zamanda yetişkin bireylerin yalnızlık düzeyleri ile başa çıkma biçimlerinin bazı demografik değişkenlere göre incelenmesi hedeflenmiştir. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinde yaşayan 18 yaş üstü bireyler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem grubunu ise İstanbul ilinde yaşayan 18 yaş üstü 302 birey oluşturmaktadır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Başa Çıkma Stratejileri Kısa Formu (BÇS-KF) kullanılmıştır. Verilerin istatistiksel analizi SPSS 25 paket programı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre yalnızlığın başa çıkma stratejilerinin alt boyutlarından olan duygulara odaklanma ve ortaya koyma, kabullenme, duygusal sosyal destek kullanma ile zayıf seviyede negatif ilişkisi; madde kullanımı, davranışsal olarak ilgiyi kesme ile zayıf seviyede pozitif ilişkisi bulunmuştur. Bununla birlikte yalnızlığın başa çıkma stratejilerinin alt boyutlarından olan araçsal sosyal kullanma, olumlu yeniden yorumlama ve planlama ile orta seviyede negatif ilişkisi tespit edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre yalnızlığı en çok açıklayan değişkenin araçsal sosyal destek kullanımı olduğu bulunmuştur.

This study has been performed to be analysed the relationship between the level of the loneliness and the way of coping with of adults over 18. It is also aimed at being analysed for some demografic factors of coping with the levels of adults' loneliness. The population of this study includes individuals over 18 years who live in Istanbul. The sample group of the study includes 302 individuals over 18 years who live in Istanbul. The personal information form, UCLA Loneliness Scale and Coping Strategies-Short Form have been used in this study. The statistical analysis of data is carried out via SPSS 25 package program. According to this study, it is identified that focusing on emotions, revealing-that are subdimension of coping with the loneliness- has a negative, slight relationship with confessing and using emotional social support and that the drug abuse has a positive, slight relationship with behavioral disinterest. In addition to this, it is identified that instrumental social use which is one of the subdimension of coping with loneliness, has a negative relationship in the middle level with positive reinterpretation and plannig. According to the results of this study, it is identified that the factor explaining the loneliness mostly isuse of ısocial support.