Ebeveynleri emniyet mensubu olan 12-18 yaş arası erkek çocuklardaki şiddet eğilimi

Abstract

Son yıllarda ülkemizde şiddet olaylarında büyük bir artış yaşanmaktadır. Şiddetin en yaygın türleri ilişki içerisinde uygulanan ve gençlerin birbirlerine karşı uyguladıkları şiddettir. Her gün medyada ölümle sonuçlanan şiddet haberleri bireylerde tedirginlik yaratmaktadır. Küresel ve bölgesel verilere göre, ergenler şiddetten etkilenen en savunmasız gruplardan biridir. Bu çerçevede çalışmanın amacı, emniyet mensubu ebeveynlerin 12-18 yaş erkek çocuklarının kimlik oluşum sürecinde şiddet eğilimlerinin pekiştirici rol model olup olmadıklarının incelenmesidir. Araştırmanın evrenini 2022-2023 yılları arasında ebeveyni Gaziantep İl Emniyet Müdürlüğü'nde çalışan ve Gaziantep'te ikamet eden erkek çocuklardan oluşturulmuştur. Çalışma 12-18 yaş arası 300 kişiden oluşmaktadır. Araştırma kapsamında Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Şiddet Eğilim Ölçeği ile veriler toplanmıştır. Araştırma sonunda anne ve babası emniyet personeli olma durumuna göre şiddet eğilimi düzeylerinin değişmediği tespit edilmiştir. Anne ve babası emniyet personeli olan ve anne ve babası emniyet personeli olmayan katılımcıların şiddet eğilim düzeylerinin benzer olduğu gözlenmiştir. Bu kapsamda şiddete eğilimi olan bireylerin aile içi iletişim becerilerinin güçlendirilmesi, problem durumlarında ailelerin güç kaynaklarının farkında olmaları ve sosyal çevresi ile olan ilişkilerinin güçlendirilmesinin uygun olacağı düşünülmektedir.

In recent years, there has been a great increase in violence in our country. The most common types of violence are violence perpetrated within relationships and that young people perpetrate against each other. Every day, news of violence resulting in death in the media creates anxiety in individuals. According to global and regional data, adolescents are one of the most vulnerable groups affected by violence. In this context, the aim of the study is to examine whether the violence tendencies of 12-18 year old boys of law enforcement parents are reinforcing role models in the identity formation process. The universe of the research was composed of male children whose parents worked in Gaziantep Provincial Police Department and resided in Gaziantep between 2022-2023. The study consists of 300 people aged 12-18 years. Within the scope of the research, data were collected with the Socio-Demographic Information Form and Violence Tendency Scale. At the end of the research, it was determined that the level of violence tendency did not change according to the status of the parents being police personnel. It was observed that the violence tendency levels of the participants whose parents were law enforcement personnel and whose parents were not law enforcement personnel were similar. In this context, it is thought that it would be appropriate to strengthen the family communication skills of individuals with a tendency to violence, to be aware of the power sources of the families in case of problems, and to strengthen their relations with their social environment.