Genç yetişkinlerde çocukluk çağı travması, benlik saygısı ve kimlik gelişiminin incelenmesi

Abstract

Araştırma genç yetişkinlerde çocukluk çağı travmalarının benlik saygısı ile kimlik gelişimi arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinde ikamet eden ve çalışmaya gönüllü olarak katılan 149 kadın ve 107 erkek olmak üzere toplam 256 genç yetişkinden oluşturmaktadır. Katılımcıların kişisel bilgilerini toplamak amacıyla Kişisel Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği, RBSÖ, Kimlik Gelişiminin Boyutları Ölçeği kullanılmıştır. Ölçeklerden elde edilen puanların analizinde karşılaştırma testleri olarak ANOVA ve t-test uygulanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki ve yordayıcı etkiyi incelemek için Pearson Korelasyonu ve çoklu regresyon analizi uygulanmıştır. Araştırmada, katılımcıların benlik saygısı, kimlik gelişimi ve çocukluk çağı travmaları boyutları çeşitli sosyodemografik değişkenlerle karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, cinsiyet, ebeveyn eğitim düzeyi ve gelir düzeyi değişkenleri bakımından kimlik gelişimi, benlik saygısı ve çocukluk çağı travmaları puanlarında anlamlı farklılık saptanmıştır. Çocukluk çağı travmaları, benlik saygısı ve kimlik gelişimi değişkenleri arasındaki ilişki incelendiğinde, çocukluk çağı travmaları ile benlik saygısı arasında negatif yönlü ve anlamlı ilişki bulunmuştur. Ayrıca, çocukluk çağı travmaları ile olumsuz kimlik gelişimi boyutları arasında pozitif yönlü; olumlu kimlik gelişimi boyutlarıyla negatif yönlü ve anlamlı ilişki bulunmuştur. Benlik saygısı ve kimlik gelişimi arasındaki ilişki incelendiğinde, olumsuz kimlik gelişimi boyutları ile benlik saygısı arasında negatif yönlü; olumlu kimlik gelişimi boyutlarıyla pozitif yönlü ve anlamlı ilişki saptanmıştır. Bireylerin benlik saygısı, çocukluk çağı travmalarından duygusal ihmal ve duygusal istismar tarafından olumsuz ve anlamlı düzeyde yordanmaktadır. Ayrıca, kimlik gelişiminin benlik saygısını anlamlı düzeyde yordadığı saptanmıştır. Araştırmada elde edilen bulgular, bireylerin benlik saygısına etki edebilecek erken dönem yaşantıları ve gelişimsel faktörlerin anlaşılması bakımından literatüre katkı sunmaktadır. Araştırma bulgularının gelecekteki araştırmalarla desteklenebileceği düşünülmektedir.

This research was conducted to examine the relationship between childhood traumatic experiences, self-esteem and identity development in young adults. Participants of the study were 256 young adults (149 women and 107 men) residing in the province of Istanbul and voluntered to take part in the study. Personal Information Form, Childhood Trauma Scale, Rosenberg Self-Esteem Scale, Dimensions of Identity Development Scale were used to collect the personal information of the participants. ANOVA and t-test were used as comparison tests in the analysis of the scores obtained from the scales. Pearson Correlation and multiple regression analysis were applied to examine the relationship between variables and their predictive effect. In the study, the self-esteem, identity development and childhood trauma dimensions of the participants were compared with various sociodemographic variables. According to the findings, a significant difference was found in identity development, self-esteem and childhood trauma scores in terms of gender, parental education level and income level variables. When the relationship between childhood traumas, self-esteem and identity development variables was examined, a negative and significant relationship was found between childhood traumas and self-esteem. In addition, there is a positive relationship between childhood traumas and negative identity development dimensions; A negative and significant relationship was found with the dimensions of positive identity development. When the relationship between self-esteem and identity development is examined, there is a negative relationship between negative identity development dimensions and self-esteem; A positive and significant relationship was found with the dimensions of positive identity development. Self-esteem of individuals is negatively and significantly predicted by emotional neglect and emotional abuse from childhood traumas. In addition, it was found that identity development significantly predicted self-esteem. The findings obtained in the study contribute to the literature in terms of understanding the early experiences and developmental factors that may affect the self-esteem of individuals. It is thought that the research findings can be supported by further research.