Spor işletmelerinde çalışanların iş yükü ile iş-yaşam dengesinin işten ayrılma niyetlerindeki belirleyici rolü

Abstract

Bu araştırmada spor işletmelerinde çalışan bireylerin, algıladıkları iş yükü fazlalıkları ile iş-aile dengelerinin, işten ayrılma niyetleri üzerindeki belirleyici rolünü incelemek amaçlanmıştır. Çalışmada model olarak genel tarama modellerinden; nedensel karşılaştırma modeli ile ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma evrenini İstanbul Avrupa yakasında bulunan özel ve kamu sektöründe faaliyet gösteren spor işletmeleri çalışanları oluşturulurken, örneklem grubunu ise Avcılar-Beylikdüzü ve Esenyurt ilçelerindeki sportif işletmelerde görev yapan 368 çalışan meydana getirmektedir. Örneklem grubunun seçiminde, basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışanların iş yüklerinin, iş-aile dengelerinin ve işten ayrılma niyetlerinin ölçülebilmesi için 3 ayrı ölçek; İş Yükü Fazlalılığı Ölçeği, İş-Aile Çatışması Ölçeği ve İşten Ayrılma Niyetleri Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada elde edilen bulguların analizi için SPSS programının 24.0 versiyonundan faydalanılmıştır. Analiz sonucunda verilerin non-parametrik dağıldığı görülmektedir. Bu nedenle parametrik olmayan yöntemlere uygun olarak, iki bağımsız grubun ölçek puanlarının karşılaştırılmasında Mann-Whitney U Testi, bağımsız üç ya da fazla grubun ölçek puanlarının karşılaştırılmasında Kruskal Wallis Testi kullanılmıştır. Ayrıca ölçek puanlarının birbirleriyle olan ilişkisinin tespiti için sonuçlar Spearman Korelasyon Testine tabi tutulmuştur. Araştırma bulguları incelendiğinde; çalışanların algıladıkları iş yükü fazlalıklarının cinsiyet, medeni durum ve eğitim düzeyi değişkenine göre farklılık gösterdiği, yaş, aylık gelir, haftalık mesai süreleri, çalışılan sektör, çocuk sayısı ve çalışma pozisyonu değişkenlerine göre ise anlamlı farklılık bulunmadığı tespit edilmiştir. İş-Aile Çatışması ölçeğine ilişkin verdikleri cevaplarda ise cinsiyet ve çocuk sayısı değişkenine göre anlamlı farklılıklar saptanmış, işten ayrılma niyetlerinde ise eğitim düzeyi ve aylık gelir değişkenine göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Çalışanların işten ayrılma niyetleri ile iş yükü fazlalıkları ölçeklerine ilişkin verdikleri cevaplarda ise orta düzeyde pozitif yönlü ilişki saptanmıştır. Bu sonuçlarla birlikte, aşırı iş yükünün çalışanlarda iş-aile çatışmasına ya da işten ayrılmaya sebep olabileceği, çalışanlarda isteksizlik oluşmaması için sık sık memnuniyet düzeylerinin ölçülmesi ve gerekli iyileştirmelerin yapılması önerilmektedir.

In this research, it is aimed to examine the decisive role of individuals working in sports enterprises on their intentions to leave work with the workload redundancies they perceive and the work-family balances. In the study, general screening models as models; relational scanning model was used with causal comparison model. While the research universe is created in the private and public sector employees operating in the European side of Istanbul, the sample group consists of 368 employees working in Sportive enterprises in Avcılar-Beylikdüzü and Esenyurt districts. In the selection of the sample group, simple random sampling method was used. Three diffirent scales to measure employees' workloads, work-family balances, and intentions to leave the job; Workload Redundancy Scale, Work-Family Conflict Scale and Lay-Off Intentions Scale were used. For the analysis of the findings obtained in the study, the 24.0 version of the SPSS program was used. As a result of the analysis, it is seen that the data is distributed non-parametric. As a result of the analysis, it is seen that the data is distributed non-parametrically. Therefore, in accordance with non-parametric methods, the Mann-Whitney U Test was used to compare the scale scores of the two independent groups, and the Kruskal Wallis Test was used to compare the scale scores of three or more independent groups. In addition, the results were subjected to the Spearman Correlation Test to determine the relationship of scale scores with each other. In their responses to the Work-Family Conflict scale, significant differences were determined according to the gender and number of children variables, and significant differences were determined in their intentions to leave their jobs according to the level of education and monthly income variable. A moderate positive relationship was found in the responses of employees regarding their intentions to leave their jobs and the scale of workload redundancies.