Oyun davranışı ve baba tutumları arasındaki ilişkinin bazı demografik değişkenler üzerinden incelenmesi

Abstract

Ülkemizde son yıllarda babalara yönelik araştırmaların artması ile birlikte baba katılımının çocuk gelişiminde ne kadar büyük öneme sahip olduğunu görülmektedir. Çalışan anne sayısının artması, babaların eğitim düzeyindeki gelişmeler ile çocuk bakımında babaların daha çok rol alması ve çocukla geçirdikleri zamanın arttığını gözlemlemekteyiz. Bu çalışma 36-72 ay arası gelişime sahip çocuklarda oyun davranışı ve baba katılımı arasındaki ilişkiyi ve babalara ait bazı demografik biilgiler arasındaki ilişkiyi incelemek adına 36-72 ay arası gelişime sahip çocuğu olan babalarla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul ilinde yaşayan 131 baba oluşturmaktadır. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma örnekleminde yer alan çocuklara ait veriler Çocuklarda oyun davranışını değerlendirmek için ''Oyun Davranışlarını Değerlendirme Ölçeği (Kuşçu, 2014)'' ile elde edilmiştir. Babalara ait bilgiler ise Baba Katılım Ölçeği (BAKÖ) (Sımsıkı, Şendil 2014) ve araştırmacının hazırlamış olduğu demografik bilgi formu ile elde edilmiştir. Araştırma verilerinden elde edilen sonuçlara göre, 36-72 ay arası gelişim gösteren çocuklarda baba katılımının oyun davranışlarında etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 36-72 ay arası gelişim gösteren çocuklarda baba katılımından keyfi meşguliyet ve ilgi ve yakınlığın artmasıyla manipülatif oyun davranışlarının azaldığı sonucuna ulaşılmıştır. 36-72 ay arası çocuklarda babanın eğitim düzeyine paralel olarak baba katılımının temel bakım düzeyi arttığı sonucuna ulaşılmıştır. 36-72 ay arası gelişim gösteren çocuklarda babanın yaşına paralel olarak baba katılımının temel bakım düzeyinin arttığı sonucuna ulaşılmıştır. 36-72 ay arası gelişim gösteren çocuklarda babanın kendi babasıyla oyun oynama sıklığı baba katılımının temel bakım düzeyi paralel olarak azaldığı sonucuna ulaşılmıştır. Babaların çocukların gelişiminde temel bakımda daha çok rol almaları ve çocukların manipülatif oyunlarda baba katılımının önemi vurgulanarak keyfi meşguliyet ve ilgi ve yakınlık konusunda daha çok rol almaları önerilebilir.

With the increase in research on fathers in our country in recent years, we see how important father participation is in child development. We observe that the increase in the number of working mothers, the developments in the education level of fathers, the fact that fathers take more roles in child care and the time they spend with their children increases. This study was conducted with fathers who have children between 36-72 months of age in order to examine the relationship between play behavior and father involvement in children with a developmental age of 36-72 months, and the relationship between some demographic information of fathers. The sample of the study consists of 131 fathers living in Istanbul. Relational survey model, one of the quantitative research methods, was used in the research. The data of the children included in the research sample were obtained with the "Play Behaviors Evaluation Scale (Kuşçu, 2014)" in order to evaluate the play behavior of children. Information about the fathers was obtained with the Father Participation Scale and the demographic information form prepared by the researcher. According to the results obtained from the research data, it has been concluded that the participation of the father is effective in the play behaviors of the children who develop between 36-72 months. It has been concluded that manipulative play behaviors decrease with the increase of pleasure and interest and closeness from the participation of the father in the children who develop between 36-72 months. It was concluded that in parallel with the education level of the father in children aged 36-72 months, the father's participation in the basic care level increased. It was concluded that in parallel with the age of the father, the level of basic care of father involvement increased in children who developed between 36-72 months. It was concluded that in parallel with the frequency of playing games with the father's own father in children who developed between 36-72 months, the father's participation decreased in parallel with the basic care level. It can be suggested that fathers should take more roles in basic care in the development of children and that children should take more roles in arbitrary preoccupation and interest and intimacy by emphasizing the importance of father's participation in manipulative games.