COVID-19 sürecinde sağlık personelinin ölüm kaygısı düzeyleriyle yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada COVİD-19 pandemisinde hizmet veren sağlık çalışanlarının ölüm kaygısı düzeyleriyle yaşam kalitesi düzeyleri arasındaki ilişkinin bağımsız değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmektir. İlişkisel tarama modeli kullanılan bu araştırmanın örneklemini pandemi sürecinde hizmet veren Sağlık Bakanlığı bünyesindeki 611 (320 kadın, 291 erkek) sağlık çalışanı oluşturmaktadır. Araştırmada; Kişisel Bilgi Formu, Çalışanlar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği ve Abdel-Khalek Ölüm Kaygısı Ölçeği kullanılmış ve veriler çevrimiçi olarak toplanmıştır. Veriler SPSS 24.0 programı ile analiz edilmiştir. Araştırmada kadınların mesleki tatmin düzeylerinin, erkeklerin ise tükenmişlik düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca COVİD-19 pozitif olma, COVİD-19 hasta sayısının artması, ölümle karşılaşma sıklığının artması, ev ve ‎aileden ayrı ‎ kalma, sosyal dışlanmaya maruz kalma durumlarının ölüm kaygısını artırdığı ve yaşam kalitesini azalttığı belirlenmiştir. Mesleki çalışma süresi 11 yıl ve daha fazla olan katılımcıların yaşam kalitesi düzeylerinin daha düşük ve ölüm kaygısı düzeylerinin de daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Katılımcıların gelir düzeyi arttıkça yaşam kalitesi düzeylerinin daha yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Katılımcıların ölüm kaygısının artması yaşam kalitesini olumsuz etkilemektedir. Araştırmanın bulguları ile ilgili literatür incelenerek tartışma bölümü yazılmış ve bu bulgulardan yola çıkarak, sağlık çalışanlarına yönelik önerilerde bulunulmuştur.

In this study, it is examined whether the relationship between death anxiety levels and quality of life levels of healthcare workers serving in the COVID-19 pandemic differs according to independent variables. The sample of this study, in which the relational screening model was used, consists of 611 (320 female, 291 male) health workers within the body of the Ministry of Health, who served during the pandemic process. ‎Personal information form, Employee Quality of Life Scale and Abdel-‎Khalek Death Anxiety Scale were used in the study and the data were collected online. ‎Data were analyzed with SPSS 24.0 program.‎ In the study, it was concluded that women's job satisfaction levels and men's burnout levels were higher. In addition, it has been determined that being positive for COVİD-19, increasing the number of COVİD-19 ‎patients, increasing the frequency of encountering death, staying away from home and family, being exposed to social exclusion increase death anxiety and decrease the quality of life. It was determined that the participants with a professional working period of 11 years or more had lower quality of life and higher death anxiety levels. It was concluded that the higher the income level of the participants, the higher their quality of life level. The increase in death anxiety of the participants negatively affects their quality of life. The literature on the findings of the study was reviewed and a discussion section was written, and based on these findings, suggestions were made for healthcare professionals.