Hamilelik döneminde yeme bozukluğu ile anksiyete ve depresyon arasındaki ilişki

Abstract

Giriş: Hamilelik dönemi kadınların fizyolojik, sosyal ve psikolojik değişimleri yaşadığı bir süreçtir. Her kadın, hamilelik döneminde görülen değişikliklerle kendi kişilik özelliklerine uygun olarak baş eder. Fizyolojik değişimler, esasen bütün sistemleri etkileyebilmesine rağmen, başlıca kardiyovasküler sistem, üriner sistem, hematolojik sistem, immun sistem ve endokrin sistemde ortaya çıkmaktadır. Hamilelik döneminde oluşan bu değişimler temelde fetüsün gelişmesi ve büyümesi için gereken fizyolojik uyumun sağlandığı bir mekanizmadır. Ancak yaşanan fizyolojik değişimlerle birlikte hamilelik döneminde istenmeyen oluşumlarda ortaya çıkabilmektedir. Hamilelik döneminde ortaya çıkan bu istenmeyen durumlardan biri de yeme bozukluğu davranışıdır. Hamilelik döneminde aşırı ya da yetersiz kilo alınımı, birtakım olumsuz sonuçlara yol açan değişkenlik gösteren bir risk faktörüdür. Bu risklerin azaltılması amacıyla hamile kadınların optimum kilo alımlarının belirlenmelidir. Yüksek risk durumunda, morbidite ve mortaliteyi azaltmak amacıyla önlem alınmalıdır. Amaç: Bu çalışmada, hamilelik döneminde yeme bozukluğu ile depresyon ve anksiyete arasındaki ilişkiyi saptamak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem:Bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Van ilinde hamileliğin 2 ve 3. trimesterinde (son 6 ay) olan 352 kadın katılmıştır. Araştırmanın amacı doğrultusunda bireylere Sosyo-demografik Form, Yeme Bozukluğu Değerlendirme Ölçeği, Beck Anksiyete ve Depresyon Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın istatistiksel analizleri IBM SPSS versiyon 21.0 paket programı ile yapılmıştır. İstatistiksel önemlilik için p<0,05 değeri kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırmanın sonucunda bireylerin kaçıncı kez hamile kaldıkları, daha önce psikiyatrik tanı alıp almamaları, medeni durumları, eğitim düzeyleri, hamilelik durumları, kürtaj olup olmamaları, önceki hamileliklerinin nasıl sonlandığı, önceki hamileliklerinin kaçıncı haftada sonlandığı, evlenme yaşları, kaç yıllık evli oldukları ve çocuk sayıları ile yeme bozuklukları, anksiyete ve depresyon arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Çoklu regresyon sonuçlarına göre, yeme bozukluğu bağımlı değişkeni puanlarına, anksiyete ve depresyon bağımsız değişkenlerinin % 62 oranında katkı sağladığı belirlenmiştir (R2=0,532). Çoklu regresyon modelinin istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0,001). Bireylerin anksiyete ve depresyon puanları yeme bozukluğu puanları için önemli bir belirleyicidir. Anksiyete ile yeme bozuklukları arasındaki ilişkiyi gösteren Beta katsayısının (-0,543) yeme bozuklukları ile depresyon arasında Beta katsayısının (0,933) olduğu saptanmıştır. Sonuç: Çalışmamızda hamilelik döneminde yeme bozukluğu ile anksiyete ve depresyon arasında anlamlı bir ilişki olduğu saptanmıştır.

Introduction: Pregnancy is a process in which women experience physiological, social and psychological changes. Every woman copes with the changes during pregnancy under her personality traits. Although physiological changes fundamentally can affect all systems, they mainly occur in the cardiovascular system, urinary system, haematological system, immune system and endocrine system. These changes are during pregnancy are a mechanism by which the physiological adaptation required for the development and growth of the fetus provided. However, with the physiological changes experienced, undesirable formations may occur during pregnancy. One of these undesirable results that occur during pregnancy is eating disorder behaviour. Excessive or insufficient weight gain during pregnancy is a variable risk factor that leads to several adverse outcomes. The optimum weight gain of pregnant women should determine to reduce these risks. Precautions should take reducing morbidity and mortality in the case of high risk. Goal: This study aimed to provide the relationship between eating disorders and depression and anxiety during pregnancy. Materials and Methods: A relational screening model was used in this study. A relational screening model was used in this study. 352 women from Van who are in the 2nd and 3rd trimesters of pregnancy (last six months) joined to this survey. Socio-demographic Form, Eating Disorder Assessment Inventory, and Beck Anxiety and Depression Inventory were used for the study. Statistical analyzes of the research were made with the IBM SPSS version 21.0 package program. A p-value of <0.05 was accepted for statistical significance. Results: As a result of the research, the number of times the individuals got pregnant, whether they had a psychiatric diagnosis before, their marital status, education level, pregnancy status, whether they had abortions, how their previous pregnancies ended, in which week their previous pregnancies ended, their age at marriage, how many years they were married, and the number of children. A statistically significant relationship was found between eating disorders, anxiety and depression. According to the multiple regression results, it was determined that the independent variables of anxiety and depression contributed 53% to the eating disorder dependent variable scores (R2=0.532). The multiple regression model was statistically significant (p<0.001). Anxiety and depression scores of individuals are significant determinants of eating disorder scores. The Beta coefficient (-0.543), which shows the relationship between anxiety and eating disorders, was found to be (0.933) between eating disorders and depression. Conclusion: In our study, it was determined that there was a significant relationship between eating disorders and anxiety and depression during pregnancy.