Covid-19 döneminde kaygı düzeyi ile duygusal yeme davranışı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Dünyayı etkisi altına alan Covid-19 salgını kısa sürede tüm insanlığın gündemi haline gelmiştir. Salgının ortaya çıkmasıyla kaçınılmaz olarak yaşam kalitemizde düşüş yaşanmış ve günlük yaşantımızdaki alışkanlıklarımız tamamen değişime uğramıştır. Karantina ile birlikte evde geçirilen sürenin artması, sürekli olarak takip edilen pandemi gelişmeleri, artan endişeler ve kişideki duygu durumları beslenme durumunu etkilemektedir. Bu çalışma da Covid-19 sürecinde bireydeki kaygı düzeyi ile duygusal yeme davranışını arasında ilişki incelenmektedir. Amaç: Yapılan bu çalışmayla 18-65 yaş arası bireylerin Covid-19 döneminde bireylerin kaygı düzeyi ve duygusal yeme davranışı arasında ilişki olup olmadığını saptamak amaçlanmaktadır. Yöntem: Araştırmanın evreni İstanbul'da yaşayan 353 kişiden oluşmuştur. Katılımcıların örneklemi seçiminde basit tesadüfi örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini ise 18-65 yaş aralığında rastgele ve gönüllülük esasına göre seçilen kişiler oluşturur. Araştırmada Sosyodemografik Veri Formu, Covid-19 Korku Ölçeği, Beck Anksiyete Ölçeği ve Hollanda Yeme Davranışı Anketi (DEBQ) kullanılmıştır. Araştırmadaki istatistiksel analizler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 25.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. İstatistiksel önemlilik için p<0,05 değeri kabul edilmiştir. Bulgular: Araştırma dahilinde kişisel bilgi formunu ve anket sorularını yanıtlayan 350 katılımcının %59.5'i kadın, %40.5'i erkektir. Katılımcıların %32.9'u evli, %63.1'i bekârdır. Araştırmada elde edilen bulgular doğrultusunda Covid-19 korkusu ölçek puanı ve Beck anksiyete ölçek puanları arasında pozitif yönlü, orta düzey anlamlı bir korelasyon tespit edilmiştir. Hollanda Yeme Davranışı anketi alt ölçekleri kısıtlayıcı yeme ve duygusal yeme ile Covid-19 korkusu ölçeği arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir. Dışsal yeme ve Covid-19 korkusu ölçeği arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir. Beck anksiyete ölçeği ile duygusal yeme ve dışsal yeme alt ölçekleri arasında anlamlı bir korelasyon tespit edilmiş, kısıtlayıcı yeme alt ölçeği ile anlamlı bir korelasyon tespit edilmemiştir. Tartışma: Çalışmaya katılan kadınların Covid-19 korkusu, anksiyete puanı, kısıtlayıcı yeme, duygusal yeme ve dışsal yeme puanları erkeklerden anlamlı şekilde daha yüksek bulunmuştur. 18-35 yaş aralığındaki bireylerin anksiyete puanları, duygusal yeme, dışsal yeme puanları 35-50 yaş gurubundan anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur. Katılımcılar VKİ' ne göre değerlendirildiklerinde normal, fazla ve obez kilolu bireylerin kısıtlayıcı yeme puanları zayıf kilolu olanlardan anlamlı şekilde daha yüksek bulunmuştur. Sonuç: Covid-19 korkusu ölçek puanı duygusal yeme alt ölçeği ve Beck anksiyete ölçeği arasında pozitif yönlü anlamlı bir korelasyon saptanmış olup, bireyin Covid-19 sürecinde kaygı düzeyinin duygusal yeme davranışını arttırdığı gösterilmiştir.

The ongoing COVID-19 pandemic has quickly become the top agenda item for the entire humanity since its emergence. The pandemic has unavoidably resulted in a significant decline in our quality of life and radically changed our habits in our daily lives. Increased time spent at home due to quarantine, heightened concerns due to closely monitored pandemic developments, and individual moods affect people's nutrition. This study examines the relationship between individual anxiety levels and emotional eating during the pandemic. Aim: The aim of this study is to determine whether individual anxiety levels are correlated to emotional eating in individuals aged 18-55 during the pandemic. Materials and method: The population of the study consisted of 353 people living in İstanbul. Simple random sampling method was used to select the sample of participants. The study's sample consisted of individuals aged 18-65 selected randomly and on a voluntary basis. The Sociodemographic Data Form, the COVID-19 Fear Scale, the Beck Anxiety Inventory and the Dutch Eating Behavior Questionnaire (DEBQ) were used as data collection tools. SPSS (Statistical Package for Social Sciences) software was used for statistical analysis. P < 0.05 value was accepted as statistically significant. Results: Of 350 participants who answered questions in the personal information form and questionnaires, 59.5% were female and 40.5% were male. Of the participants, 32.9% were married and 63.1% were single. In line with the results of the study, a positive, medium-level significant correlation was identified between the COVID-19 Fear Scale scores and the Beck Anxiety Inventory scores. There was a significant difference between the COVID-19 Fear Scale scores and the scores of the restraint eating and emotional eating sub-scales of the Dutch Eating Behavior Questionnaire. No significant difference was found between the COVID-19 Fear Scale scores and the external eating sub-scale scores. A significant correlation was determined between the Beck Anxiety Inventory scores and the scores of the emotional eating and external eating sub-scales while no such correlation was found between the Beck Anxiety Inventory scores and the restraint eating sub-scale scores. Discussion: The participating women were found to have significantly higher COVID-19 fear, anxiety, restraint eating, emotional eating and external eating scores compared to men. The anxiety, emotional eating, and external eating scores of the individuals aged 18-35 were determined to be significantly higher compared to the individuals aged 35-50. When the participants were assessed in terms of body mass index, the overweight and obese individuals had significantly higher restraint eating scores than the underweight participants. Conclusion: A positive, significant correlation was identified between the COVID-19 Fear Scale scores and the scores of the emotional eating sub-scale and the Beck Anxiety Inventory, and it was demonstrated that the anxiety level boosted the emotional eating behavior during the COVID-19 pandemic.