Üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışı ve benlik saygısı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Son yıllarda, ertelemenin ve geciktirme özelliğinin farklı yaklaşımları ve tanımları önerilmiştir ve bunların çoğu, düzenleyici başarısızlıkla karakterize olduğu konusunda hemfikirdir. Ancak bu konunun, nedenselliği konusunda bir fikir birliği yoktur. Bu anlamda, en yaygın olan akademik erteleme bir istisna değildir. Çalışmamızda akademik erteleme benlik saygısı güçlüklerinin tezahürlerini oluşturan değişkenler ile ilişkilendirilmiştir. Bununla birlikte, ertelemenin bir benlik saygısı başarısızlığı olarak kavramsallaştırılmasına rağmen, bu fenomeni ve farklı benlik saygısı tezahürleriyle ilişkisini araştıran hala az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bununla birlikte olumsuz duygular, zararlı olabilecek sürekli bir endişe ve ıstırap kaynağı olan görevleri ve sona bağlılıkları ertelemek gibi karar ve davranışların da sonucudur. Bu anlamda, öğrencileri ertelemeye motive eden benlik saygısını anlamak, bu davranışı azaltabilir ve böylece genel olarak bireylere ve topluma fayda sağlayabilir. Bir yandan sürecin kendisini değerlendirme, öncelikleri belirleme, etkili ve verimli zaman kullanma gibi üstbilişsel stratejilerin eksikliği erteleme nedenlerinden biridir. Ertelemenin bir benlik saygısı etkisinde açıklanması, düşüncelerin, duyguların, dürtülerin ve davranışların düzenlenmesi için gerekli olan engelleme kapasitelerinin, görevlerin yerine getirilmemesinde merkezi bir rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Ayrıca, erteleme akademik performansı ve bununla birlikte akademik yaşamdan memnuniyet eksikliğine, düşük benlik saygısına yol açan sonuçları etkiler.

In recent years, different approaches and definitions of procrastination and procrastination have been proposed, and most agree that they are characterized by regulatory failure. However, there is no consensus on the causality of this issue. In this sense, the most common academic procrastination is no exception. In our study, academic procrastination was associated with the variables that constitute the manifestations of self-esteem difficulties. However, despite the conceptualization of procrastination as a failure of self-esteem, there are still few studies investigating this phenomenon and its association with different manifestations of self-esteem. Negative emotions are also the result of decisions and behaviors that can be harmful, such as procrastinating tasks and commitments to the end, which are a constant source of anxiety and suffering. In this sense, understanding the self-esteem that motivates students to procrastinate can reduce this behavior and thus benefit individuals and society in general. On the one hand, the lack of metacognitive strategies such as evaluating the process itself, determining priorities, and using effective and productive time is one of the reasons for procrastination. Explaining procrastination in a self-esteem effect suggests that inhibiting capacities necessary for regulating thoughts, emotions, impulses, and behaviors may play a central role in the non-performance of tasks. In addition, procrastination affects academic performance and with it the consequences that lead to a lack of satisfaction with academic life and low self-esteem.