Pandemi sürecinde çalışan kadın öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar (Merzifon örneği)

Abstract

2019 yılının sonlarında Çin'in Wuhan kentinde görülmeye başlanan Covid-19 virüsü, zamanla yayılmıştır. Dünya Sağlık Örgütü tarafından pandemi olarak kabul edilmiştir. Kıtalar arasında bulaşan Covid-19, birçok insanın ölümüne neden olmuştur. Halen daha etkisini devam ettiren Covid-19, sosyal mesafe, maske kullanımı, sokağa çıkma yasakları, iş yerlerinin kapatılması, seyahat yasağı, evden çalışma, uzaktan eğitim gibi birçok değişimi hayatlarımıza sokmuştur. Okullar eğitim öğretime ara vermiş ve uzaktan eğitime geçilmiştir. İnternet kullanımı ve teknolojiye olan ihtiyaç daha da artmıştır. Dışarıda olmanın tehlikeli olduğu bu dönemde, bireyler evinde zaman geçirmeye aynı zamanda işlerini evlerinden yürütmeye çalışmışlardır. İnsanlar içinde bulundukları bu yeni duruma adapte olabilme sürecinde zorluklar çekmektedirler. Çalışan kadın öğretmenlerin uzaktan eğitim süreci ile işlerini evlerinde devam ettirmeleri yaşadıkları özel alan ile çalıştıkları kamusal alanın birbirine girerek aralarındaki farkın silikleşmesi süreci incelenmiştir. Toplumsal cinsiyet rolleri ele alındığında ataerkil toplumun kadın üzerindeki baskıları ve zorlayıcı olması da araştırmada ele alınmıştır. Araştırmada nitel araştırma yönteminin temellendirilmiş kuramın açık kodlama aşaması ve bir diğer nitel araştırma yönteminin yaklaşamlarından biri olan etnografik araştırma benimsenerek derinlemesine mülakat tekniği ile 26 çalışan kadın öğretmen ile görüşmeler yapılmıştır. Kuramsal çerçevede Goffman'ın dramaturji yaklaşımı ele alınarak çalışma kapsamında çalışan kadın öğretmenlerin pandemi süreci boyunca yaşadıkları sorunlar iş hayatı, aile hayatı ve sosyal hayat olmak üzere üç ana tema altında incelenmiştir. İzolasyon ve karantina süreci devam ederken minimum düzeye inen sosyal iletişim alanlarının farklılaşması ve insanların sosyallikten pandemi nedeni ile uzaklaşmaları tespit edilmiştir. Aynı zamanda öğretmenlerin mesleklerine karşı yabancılaşma yaşadıkları görülmüştür. Daha rahat bir çalışma ortamı sunacağı düşünülen evden çalışma yönteminin kadınlar için daha zorlu bir sürece dönüştüğü pandemi sürecinin bireylerde kaygı ve korku düzeyini artırdığı ve hijyene verilen önemin arttığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Annelik, Covid-19, Çalışan Kadın, Home Office, Kadın, Kamusal Alan- Özel Alan, Öğretmenlik, Pandemi, Toplumsal Cinsiyet Rolleri.

The Covid-19 virus, which started to appear in Wuhan, China at the end of 2019, has spread over time. It has been recognized as a pandemic by the World Health Organization. Covid-19, which was transmitted between continents, caused the death of many people. Covid-19, which is still in effect, has brought many changes into our lives such as social distance, mask use, curfews, closure of workplaces, travel ban, working from home, distance education. Schools have suspended education and distance education has been started. The use of the Internet and the need for technology have increased even more. In this period when it was dangerous to be outside, individuals tried to spend time at home and also to run their business from their home. People have difficulties in adapting to this new situation they are in. The distance education process of working female teachers and the process of continuing their work at home, the process of blurring the difference between the private area they live in and the public space they work in, has been examined. When gender roles are considered, the pressures and coercive nature of patriarchal society on women are also discussed in the research. In the research, open coding phase of the theory based on the qualitative research method and ethnographic research were adopted and interviews were conducted with 26 working female teachers with in-depth interview technique. In the theoretical framework, Goffman's dramaturgy approach was discussed and the problems experienced by female teachers working within the scope of the study during the pandemic process were examined under three main themes as business life, family life and social life. While the isolation and quarantine process continues, it has been determined that the social communication areas that have decreased to a minimum level and that people move away from sociality due to the pandemic. At the same time, it has been observed that teachers experience alienation from their profession. It has been determined that the method of working from home, which is thought to offer a more comfortable working environment, has turned into a more challenging process for women, increasing the level of anxiety and fear in individuals, and the importance given to hygiene has increased. Keywords: Motherhood, Covid-19, Working Women, Home Office, Women, Public Space-Private Space, Teaching, Pandemic, Gender Roles.