Kuşakların Hemşirelikte Yönetim ve Eğitim Pratikleri Açısından İncelenmesi

Abstract

Sağlıkta yönetim ve eğitim çabalarından etkili ve verimli sonuçlar alınabilmesi için üzerinde durulması gereken önemli bir konu, hedef kitlenin bireysel farklılıklarının anlaşılmasıdır. Kuşak olgusu bu bireysel farklılıkların açıklanmasında, yönetsel ve eğitsel olarak etkileşim kurulacak kitlenin tanınmasında ve beklentilerinin anlaşılmasında yol gösterici bir faktör olarak değerlendirilebilir. Yaklaşık olarak yirmi beş, otuz yıllık yaş kümelerini oluşturan ve aynı çağın şartlarına maruz kaldığı için benzer davranış örüntülerine sahip bireyler öbeği olarak tanımlanan kuşak literatürde beş farklı formda yer almaktadır. Bunlar: Sessiz kuşak, bebek patlaması kuşağı, X kuşağı, Y kuşağı ve Z kuşağıdır. Sessiz kuşak hemşirelerinin yaşam boyu tek bir kurumda çok sıkı çalışma olanağına sahip olmaları iş doyumuna ulaşmaları için yeterlidir. Bebek patlaması kuşağı hemşirelerinin işleri yaşamlarının çok önemli bir bölümünü oluşturur ve iş doyum düzeyleri yüksektir. X kuşağı hemşireleri iş hayatında kendilerini zorlu, iyimser ve kendine güvenen bireyler olarak tanımlamaktadır. Bu üç kuşağı eğitsel pratikler açısından esasici ve gelenekçi stillerle, yönetsel açıdan duygusal bağlılığı pekiştirecek pratiklerle desteklemek mümkündür. Y kuşağı hemşireleri gruplar halinde çalışmakta ve teknolojiyi çok iyi kullanmaktadır. Z kuşağının ilk üyeleri önümüzdeki seneler içerisinde çalışma hayatına girmiş olacağından bu kuşakla ilgili çok fazla araştırma bulunmamakla birlikte teknoloji odaklı ve bağımsız çalışma eğilimi içinde olmaları beklenmektedir. Bu iki kuşağı eğitsel açıdan geleneksel öğretimden ziyade öğrenen merkezli ve teknoloji tabanlı etkinliklerle; yönetsel açıdan normatif bağlılığı duygusal bağlılığa dönüştürecek pratiklerle desteklemek mümkündür. Bu çalışmada, hemşireliğin kuşaklar arası bireysel, mesleki, teknolojik, örgütsel ve eğitsel olarak farklılıklarının literatür bilgileri doğrultusunda incelenmesi amaçlanmaktadır.

Understanding the individual differences of the target audience is an important issue that needs to be addressed to obtain effective and efficient results from health management and education efforts. The phenomenon of generation can be considered as a guiding factor in explaining these individual differences, recognizing the audience to be interacted managerially and educationally and understanding their expectations. The generation, which is composed of approximate twenty-five, thirty-year age clusters and is defined as a group of individuals with similar behaviour patterns because of being exposed to the conditions of the same age, has five different forms of expression in the literature. These are; Silent Generation, Baby Boom Generation, Generation X, Generation Y, Generation Z. It is enough for the Silent Generation nurses to have the opportunity to work very hard in a single institution throughout their life. The work of Baby Boom Generation nurses is a very important part of their lives and their job satisfaction levels are high. Generation X nurses identify themselves as challenging, optimistic and confident individuals in their work life. It is possible to support these three generations with fundamentalist and traditional styles in terms of educational practices and with practices that will reinforce managerial emotional commitment. Generation Y nurses work in groups and use technology very well. Since the first members of Generation Z have entered the work life in the coming years, there is not much research about this generation. However, they are expected to be technology-oriented and independent. These two generations are learner-centered and technology-based activities rather than traditional teaching; it is possible to support managerial normative commitment with practices that will transform it into an emotional commitment. In this study, it is aimed to examine the differences of nursing between generations as individual, professional, technological, organizational and educational in line with the literature.