Kurum bakımında yaşayan ve evlat edinilen çocuk ve ergenlerin ruhsal bozukluklar açısından karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu araştırmada kurum bakımında yaşayan çocuk ve ergenler ile evlat edinilenlerin ruhsal bozukluklar açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu araştırmada Tekirdağ Devlet Hastanesi çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran 31 evlat edinilen ve 57 kurumda kalan çocuk ve ergenin dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Olguların yaş, cinsiyet, DSM-5’e dayalı psikiyatrik tanıları ve psikiyatrik ilaç tedavisi kullanma sıklıkları, öğretmen ve öz bildirim ölçekleri ile depresyon, dikkat eksikliği, hiperaktivite ve davranım sorun düzeyleri verileri elde edildi. Bulgular: Kurum bakımında yaşayan olgularda davranım bozukluğu tanısı oranları ve antipsikotik ilaç kullanımı sıklığı daha yüksek bulundu. Aynı şekilde bu grubun depresyon ve dikkat eksikliği belirti düzeyleri evlat edinilen gruba göre anlamlı düzeyde yüksek tespit edildi. Evlat edinilen çocuklarda ise anksiyete bozukluğu tanısı kurum bakımındaki çocuk ve ergenlere göre anlamlı düzeyde yüksekti. Sonuç: Kurum bakımında yaşayan çocuklarda davranım bozukluğu tanısına depresif ve dikkat eksikliği gibi içselleştirme belirtilerinin eşlik etmesi dikkat çekici bir bulgudur. İçselleştirme belirtilerine yönelik destekleyici psikoterapötik yaklaşımların, psikofarmakolojik tedavilerin yanı sıra davranım bozukluğu belirtilerinde de düzelme sağlayıp sağlayamayacağı merak konusudur.

Purpose: This study aimed to compare the children and adolescents living with the care of the institution and those who were adopted in terms of mental disorders. Materials and Methods: In this study, 31 adopted child who were admitted to Tekirdag State Hospital compared with 57 children living in the institution. DSM-5 diagnostic criteria, frequency of drug treatment, depression, attention deficit, hyperactivity and behavior problem levels and sociodemographic data forms were examined retrospectively. Results: The prevalence of conduct disorder and antipsychotic drug use were found to be higher in the patients living in the institution. Similarly, the depression and attention deficit symptom levels of this group were significantly higher than the adopted group. The diagnosis of anxiety disorder was significantly higher in the adopted children than in children living in the institution. Conclusion: It is noteworthy that accompanied by symptoms of internalization, such as depressive and attention deficit, in the diagnosis of conduct disorder in children living in institution care. Whether supportive psychotherapeutic approaches to internalization symptoms can lead to improvement in conduct disorder symptoms as well as psychopharmacological treatments is a matter of concern.