Bir grup üniversite öğrencisinin çocukluk çağı travmaları ve fedakârlık doyumlarının arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Çocukların ebeveynleri dahil olmak üzere kendilerine bakım veren kişilerce cinsel, fiziksel ve zihinsel gelişimlerinin engellenmesine sebep olan ve ruhsal sağlığı negatif yönde etkileyen bilinçli davranışlar istismar olarak tanımlanmaktadır. Çocukluk çağı travmaları ihmal olarak da görülebilmektedir. Çocukluk çağı travmalarının kişilik ve kimlik gelişiminde olumsuz etkileri olacağı bilinmektedir. Çocukluk çağı travmalarının yetişkinlik dönemlerinde etkilediği evlilik doyumu, cinsel doyum, iş doyumu gibi birçok faktör bulunmaktadır. Fedakarlık duygularının gelişiminde de çocukluk çağında yaşanan durumların etkisi olduğu bildirilmektedir. Amaç: Yaptığımız araştırmada bir grup üniversite öğrencisinin çocukluk çağı travmaları ve fedakârlık doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlamaktadır. Yöntem: Araştırmanın evreni ve örneklemi İstanbul ilindeki bir vakıf üniversitesinde öğrenim gören 300 öğrenciden meydana gelmektedir. Katılımcılara onam formu imzalatılmıştır. Örneklem seçimi basit-tesadüfi örneklem modeli ile seçilmiştir. Yapılan bu çalışmada kişisel bilgi formu, çocukluk çağı travmaları ölçeği ve özgecilik ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Bu çalışmada; bilinen rahatsızlığı olan katılımcıların çocukluk çağı travmalarının daha yüksek olduğu; duygusal istismar ve fiziksel istismar ile cinsiyet değişkeni arasında anlamlı farklılık olduğu görülmektedir. Çocukluk çağı travmaları ile aileden şiddet görme değişkeni arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmektedir. Aileden şiddet görenlerin çocukluk çağı travmalarının daha yüksek olduğu görülmektedir. Katılımcıların özgecilik düzeyi ile cinsiyet arasında anlamlı bir farklılık olduğu görülmektedir. Kadınların erkeklere oranla daha yüksek puan aldıkları görülmektedir. Aileden şiddet görenlerin özgecilik düzeyleri daha yüksek olduğu görülmektedir. Çocukluk çağı travmaları artıkça, özgecilik düzeyi artmaktadır. Duygusal istismar alt boyutu ile özgecilik düzeyi arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Duygusal istismar artıkça, özgecilik artmaktadır. Sonuç: Bu çalışmanın sonuçlarına göre aileden şiddet görenlerin çocukluk çağı travmalarının daha yüksek olduğu, özgecilik düzeyi kadınlarda erkeklere oranla daha yüksek olduğu, aileden şiddet görenlerin özgecilik düzeyleri daha yüksek olduğu görülmektedir. Çocukluk çağı travmaları ve duygusal istismar artıkça, özgecilik düzeyinin arttığı tespit edilmiştir.

The behavior of children, including their parents, is defined as abusive behaviors that cause the prevention of their sexual, physical and mental development and affect the mental health negatively. Childhood trauma can also be seen as neglect. It is known that childhood traumas will have negative effects on personality and identity development. There are many factors such as marital satisfaction, sexual satisfaction and job satisfaction that are affected by childhood traumas in adulthood. It is also reported that there are effects of childhood situations in the development of feelings of sacrifice. Aim: The aim to examine the relationship between childhood traumas and sacrifice satisfaction of a group of university students. Method: The universe of the research consists of students from a foundation university in Istanbul. The sample of the study consists of 300 students studying in a foundation university in Istanbul. The consent form was signed for the participants. The sample selection was chosen with a simple-random sample model. Findings: In this study; participants with known illness had higher childhood trauma; There is a significant difference between emotional abuse and physical abuse and gender variable. There is a significant difference between childhood trauma and family violence. It is observed that childhood traumas are higher in families. It is seen that there is a significant difference between altruism level and gender. It is observed that women get higher scores than men. It is seen that altruism levels of the family members are higher. As childhood traumas increase, altruism is increasing. A significant positive correlation was found between emotional abuse subscale and altruism. As emotional abuse increases, altruism is increasing. Results: According to the results of this study, it is observed that childhood traumas are higher in families, altruism level is higher in females than males and altruism levels are higher in families. As child traumas and emotional abuse increased, altruism increased.