Meme Kanseri Olan Kadınlarda Mastektomi Olanlar ile Mastektomi Olmayanların Depresyon ve Umutsuzluk Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

Meme kanseri tüm toplumlarda görülme sıklığı giderek artan, özellikle kadın sağlığını tehdit eden, ağrılı vücut değişkenliği yaratan önemli bir sağlık sorunudur. Meme kanseri görülme sıklığı, ülkeden ülkeye değişmekle birlikte dünyada kadınlarda ortaya çıkan kanserlerin % 32’sini ve kansere bağlı ölümlerin % 18’ini meme kanseri oluşturmaktadır. Erken tanı ve gelişen tedavi olanakları sayesinde meme kanserli hastaların hayatta kalma oranları uzamaktadır. Ancak tüm bu olumlu gelişmelere rağmen kanser, yoğun tedavi süreciyle hasta ve yakınları tarafından kabul edilmesi zor, önemli bir stres kaynağı olarak çeşitli psikososyal ve manevi sorunları gündeme getirmektedir. Meme kanseri olan kadınlarda kendilerini suçlama oldukça yaygın bir davranıştır. Kadınlar beslenme tercihlerine, sigara içmeye, tedaviye başvurma süreçlerine, tedavi dışı alternatiflere yönelme/tedaviyi ertelemelerine ve tedavi sırasındaki davranışlarına bağlı olarak kendilerini suçlayabilir ve baş etmede manevi yöntemleri tercih edebilir. O nedenle bu araştırmanın amacı meme kanseri olan kadınlarda mastektomi olanlar ile mastektomi olmayanların depresyon ve umutsuzluk düzeylerinin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini İstanbul’da yaşayan meme kanseri olan kadınlar oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 33 masketomi olan ve 60 masketomi olmayan toplamda 93 kadın bireyden oluşmaktadır. Araştırmada Kişisel Bilgi Formu, Beck Depresyon Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği kullanılmıştır. Veri toplama ölçekleri ile elde edilen veriler bilgisayar ortamına sayısal ifade olarak girilmiş ve bu veriler sosyal bilimler için istatistik paket programı (SPSS 18) kullanılarak istatistiksel sonuçlara dönüştürülmüştür. Burada yapılan araştırmanın sonuçlarına göre, depresyon düzeyleri ve yaş puanları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Mastektomi olan grubun depresyon düzeyleri daha yüksek çıkmıştır. Çalışma durumuna göre depresyon düzeyleri puanları görülmekte olup depresyon düzeyleri ve çalışma puanları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Yine burada da mastektomi olan grubun depresyon düzeyleri daha yüksek çıkmıştır. Eğitim durumuna göre depresyon düzeyleri puanları depresyon düzeyleri ve eğitim durumu puanları arasında anlamlı farklılık bulunmuştur. Mastektomi olan grupta depresyon düzeyi lise mezunu olan grupta yüksek iken mastektomi olmayan grupta okuryazar grupta yüksektir. Protez kullanma durumuna göre depresyon ve umutsuzluk düzeyleri olup depresyon ve umutsuzluk düzeyleri ve protez kullanma puanları arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Depresyon ile umutsuzluk puanı arasındaki ilişkiyi ölçmek amacıyla spearman korelasyon analizi II sonucunda pozitif yönde orta düzeyde anlamlı ilişki bulunmuştur. Depresyon düzeyi artıkça umutsuzluk artmaktadır.

Breast cancer is an important health problem that is increasingly common in all populations, creating a painful body condition that threatens especially women's health. The incidence of breast cancer varies from country to country, with breast cancer accounting for 32% of cancers in women and 18% of cancers related deaths in the world. The survival rate of patients with breast cancer is prolonged due to early diagnosis and treatment possibilities. Despite all these positive developments, however, cancer has brought about various psychosocial and spiritual problems as an important source of stress that is hard to be accepted by patients and their relatives during intensive treatment. Self-blame in women with breast cancer is quite common. Women may blame themselves on their diet preferences, cigarette smoking, referral to treatment alternatives, treatment options / treatment delays and treatment behaviors, and may prefer spiritual methods to cope with it. The purpose of this study is to investigate the depression and hopelessness levely in women with mastectomy and those without mastectomy. The universe of the research is women with breast cancer living in Istanbul. The sampling of the research consisted of 93 masculine individuals with 33 women with mastectomy and 60 women without mastectomy. Personal Information Form, Beck Depression Scale and Beck Hopelessness Scale were used in this research. The data obtained with the data collection scales were entered into the computer environment as numerical expressions and this data was converted to statistical results using statistical package program (SPSS 18) for social sciences. There were significant discrepences between depression levels and age scores. The group with mastectomy had higher levels of depression. Depression level scores were found according to working status and there was a significant difference between depression levels and study scores. The group with mastectomy had higher levels of depression. Depression level scores were found according to educational status, and there was a significant difference between depression levels and educational status scores. In mastectomy group depression level was higher in the high school graduate group whereas in the mastectomy group it was higher in the illiterate group. Depression and hopelessness scores were found according to the use of prosthesis and there was no significant difference between depression and hopelessness levels and prosthesis usage scores. In order to measure the relationship between depression and hopelessness scores, a spearman correlation revealed a moderately significant positive correlation is the level of depression is increasing despair is also increasing.