Ergenlerde Kendine Zarar Verme Davranışı, Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları ve Duygu Düzenleme Becerileri: Olgu Kontrol Çalışması
Özet
Amaç: Bu çalışma kendine zarar verme davranışı olan ergenlerde çocukluk çağı örselenme yaşantıları ile
duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı tipteki araştırmanın örneklemini Kocaeli Üniversitesi Çocuk ve Ergen Ruh
Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Polikliniğinde tedavi görmekte olan 12-17 yaş arasındaki, 48 olgu grubu
ve 48 kontrol grubu olmak üzere toplamda 96 katılımcı oluşturmaktadır. Katılımcılara ait veriler,
sosyodemografik veri formu, kendine zarar verme davranışı değerlendirme envanteri, duygu düzenleme
güçlüğü ölçeği ve çocukluk çağı örselenme yaşantıları ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. İlgili veriler SPSS 21
paket programıyla analiz edilmiştir.
Bulgular: Çalışmanın sonucunda kontrol grubu ile karşılaştırıldığında olgu grubundaki katılımcıların,
istatistiksel açıdan anlamlı derecede daha fazla duygu düzenleme güçlüğü yaşadığı ve çocukluk çağında daha
fazla örselenme yaşantısına maruz kaldığı sonuçları elde edilmiştir (p<,05). Aynı şekilde çocukluk çağı
örselenme yaşantıları, duygu düzenleme becerileri ve kendine zarar verme davranışının ilişkili olduğu
bulunmuştur.
Sonuç: Çocukluk döneminde deneyimlenen örselenme yaşantılarının ergenlerin duygu düzenleme
becerileri üzerinde olumsuz etkilerinin olduğu bu durumun da kendine zarar verme davranışını yordadığı
bulunmuştur. Ergenlerde kendine zarar verme davranışının önlenmesi için erken çocukluk döneminde
maruz kalınan ihmal ve istismar yaşantılarının önüne geçilmesi önerilmektedir. Aim: This study was conducted to examine the relationships between childhood traumatic experiences and
emotion regulation skills in adolescents with non-suicidal self-injury.
Method: Method: The sample of the cross-sectional and descriptive study consists of a total of 96
participants, 48 in the case group and 48 in the control group, between the ages of 12-17, who are receiving
treatment at Kocaeli University Child and Adolescent Psychiatry Department Polyclinic. Participants' data
were collected through sociodemographic data form, non-suicidal self-injury inventory, emotion regulation
difficulty scale, and childhood traumatic experiences scale. Related data were analysed with the SPSS 21
package program.
Results: As a result of the study, it was concluded that the participants in the case group had significantly
more difficulty in emotion regulation and were exposed to more trauma experiences in childhood compared
to the control group (p<.05). Likewise, childhood traumatic experiences, emotion regulation skills and nonsuicidal self-injury were found to be related.
Conclusion: It has been found that traumatic experiences in childhood have negative effects on the
emotion regulation skills of adolescents, and this situation predicts non-suicidal self-injury. To prevent selfharming behavior in adolescents, prevention of neglect and abuse experiences in early childhood is needed.