Primer Dismenorede Telerehabilitasyon: Randomize Kontrollü Bir Çalışma

Abstract

Amaç: Primer dismenore, kadınlarda yaygın olarak görülen ve başta ağrı olmak üzere mide bulantısı, kusma, yorgunluk, baş ağrısı, baş dönmesi belirtileri ile seyredebilen anksiyete, depresyon, uyku bozuklukları ve yaşam kalitesinde azalmaya neden olabilen jinekolojik bir hastalıktır. Bu çalışma, primer dismenorede telerehabilitasyon programının menstrual semptomlar üzerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı. Yöntem: Çalışmaya primer dismenoresi olan 60 kadın dahil edildi. Bireyler müdahale grubu (n=30) ve kontrol grubu (n=30) olmak üzere iki gruba randomize edildi. Müdahale grubuna 8 hafta boyunca farklı egzersizleri içeren telerehabilitasyon programı uygulandı. Kontrol grubu ise analjezik ilaç kullandı ve lokal sıcak uyguladı. Bireylerin sosyodemografik bilgileri ve menstrüel özellikleri kaydedildi. Çalışma öncesi ve sonrasında menstrüasyon semptomları Menstrüasyon Semptom Ölçeği (MSÖ) ile değerlendirildi. Bulgular: Müdahale ve kontrol gruplarının MSÖ alt boyutları ve toplam puanı tedavi öncesi ve sonrası grup içerisinde karşılaştırıldığında her iki grupta da anlamlı fark bulundu (p<0,05). MSÖ’ ye ait negatif etkiler/ somatik yakınmalar, ağrı belirtileri alt boyutları ve toplam puanında tedavi öncesi ve sonrasında müdahale ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark bulundu (p <0,05). Ancak MSÖ’ ye ilişkin baş etme yöntemleri alt boyutunda tedavi öncesinde ve sonrasında gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p>0,05). Sonuç: Telerehabilitasyon programının primer dismenorede menstrual semptomlar üzerinde iyileştirici etkileri olduğu saptanmıştır. Telerehabilitasyon programı yan etkisi olmayan, uygulaması kolay, zaman tasarrufu sağlayan ve ucuz bir tedavi yöntemidir; menstrual semptomları azaltmak için güvenli bir şekilde uygulanabilir.

Aim: Primary dysmenorrhea is a common gynecological condition in women, characterized by symptoms such as pain, nausea, vomiting, fatigue, headache, dizziness, anxiety, depression, sleep disturbances, and decreased quality of life. This study aimed to investigate the effects of a telerehabilitation program on menstrual symptoms in primary dysmenorrhea. Methods: Sixty women with primary dysmenorrhea were included in the study and randomly assigned to an intervention group (n=30) and a control group (n=30). The intervention group received a telerehabilitation program consisting of various exercises for 8 weeks. The control group used analgesic medication and applied local heat. Sociodemographic and menstrual characteristics of the participants were recorded. Menstrual symptoms were assessed using the Menstrual Symptom Scale (MSS) before and after the study. Results: When comparing the pre- and post-treatment scores within each group, both the intervention and control groups showed significant differences in MSS subscales and total scores (p<0.05). Significant differences were found between the intervention and control groups in negative effects/somatic complaints, pain symptoms subscales, and total scores before and after treatment (p<0.05). However, there was no significant difference between the groups in the coping methods subscale of MSS before and after treatment (p>0.05). Conclusion: The telerehabilitation program was found to have beneficial effects on menstrual symptoms in primary dysmenorrhea. This method is a safe, easy-to-implement, time-saving, and cost-effective treatment option for reducing menstrual symptoms.