Basketbolcularda deltoid kası kısmi yırtılmasında uygulanan rehabilitasyon egzersizleri ve bazı yardımcıların kullanılmasının etkisi
Özet
Basketbol sporunun oyun yapısı gereği, kol ve deltoid kas gruplarının fazla kullanımı dolayısıyla yaralanma riski yüksektir. Bu kasların hasara uğraması, sporcunun performans yeteneğini sınırlar ve spor aktivitesinde yetersizlik meydana getirebilir. Yaralanma sonrası rehabilitasyon sürecinde ise, oyuncu korunurken en kısa sürede sahaya geri döndürülmesi amaçlamaktadır. Bu bağlamda çalışmada Profesyonel basketbolcularda deltoid kas yaralanmalarını azaltabilmek amacıyla özel egzersizlerin ve terapōtik tedavi yöntemlerinin hazırlanıp etki düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada Irak'taki profesyonel basketbolcuların deltoid kasının kısmi yırtılmasını rehabilite etmek için özel bir müfredat hazırlanmış olup, çalışmaya söz konusu olan tedavi yöntemlerinin etkinliği incelenmiştir. Çalışmada basketbol oyuncularının omuz deltoid kasının aktivasyonunu QEMG ile ve bu aktivasyonun kuvveti ise izokinetik dinamometre ile değerlendirilmiştir. Çalışmaya Irak'taki profesyonel olarak basketbol oynayan, yaş ortalaması 19,5±1,44 olan toplamda 21 erkek sporcu katılmıştır. Katılımcıların beş haftalık antrenman programı ile omuz ekleminde fleksiyon ve abdüksiyon hareketi yaptığı sırada deltoid kasının ön ve orta bölümündeki kısımların aktivasyonları kantitatif EMG cihazı ile kaydedilmiştir. Fleksiyon ve abdüksiyon hareketleri 30,60,90,120,150 ve 180 dereceler arasında kademeli olarak yapılmıştır. Ayrıca terapötik egzersizler kapsamında sporcuların fiziksel uygunluk parametrelerinin belirlenmesi için otur ve eriş, sağ ve sol el kavrama kuvveti testi, bacak kuvveti testleri uygulanmıştır. Antrenman programı sonrası birinci haftada gerçekleştirilen EMG ölçümlerinde tüm hareket açıklıklarındaki değerler dikkate alındığında her iki hareket fleksiyon ve abdüksiyon için ön deltoid kası aktivasyon değerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca otur ve eriş testi, sağ ve sol el kavrama kuvveti testi, bacak kuvveti testleri ön-test ve son test değerlerinin birinci ve beşinci hafta arası uygulanan antrenman programı neticesinde arttığı gözlenmiştir ve istatistiksel olarak anlamlı (p=0,005) olduğu tespit edilmiştir. Uygulanan antrenman programının ön deltoid kaslarının gelişiminde etkin olduğu anlaşılmaktadır ve deltoid kası yaralanmalarının minimaliz edilmesinde etkili olacağı düşünülmektedir. Due to the game structure of basketball, the risk of injury is high due to overuse of arm and deltoid muscle groups. Damage to these muscles limits the performance ability of the athlete and may cause inadequacy in sports activity. In the rehabilitation process after injury, it is aimed to return the player to the field as soon as possible while being protected. In this context, in the study; In order to reduce deltoid muscle injuries in professional basketball players, it was aimed to prepare special exercises and therapeutic treatment methods and to investigate their effect levels. In the study, a special curriculum was prepared to rehabilitate the partial rupture of the deltoid muscle of professional basketball players in Iraq, and the effectiveness of the treatment methods in the study was examined. In the study, the activation of the shoulder deltoid muscle of basketball players was evaluated with QEMG and the strength of this activation was evaluated with an isokinetic dynamometer. A total of 21 male individuals with a mean age of 19.5±1.44 years participated in the study. The activations of the anterior and middle parts of the deltoid muscle were recorded with a quantitative EMG device while the participants made flexion and abduction movements in the shoulder joint with a five-week training program. Flexion and abduction movements were made gradually between 30, 60, 90, 120, 150 and 180 degrees. In addition, sit and reach, right and left hand grip strength tests, leg strength tests were applied to determine the physical fitness parameters of the athletes within the scope of therapeutic exercises. Considering the values in all ranges of motion in the EMG measurements performed in the first week after the training program, it was determined that the middle deltoid muscle activation value was higher for both movements of flexion and abduction. In addition, it was observed that the pre-test and post-test values of sit and reach test, right and left-hand grip strength test, leg strength tests increased as a result of the training program applied between the first and fifth weeks, and it was found to be statistically significant (p=0.005). It is understood that the applied training program is effective in the development of anterior deltoid muscles and it is thought that it will be effective in minimizing deltoid muscle injuries.
Bağlantı
https://hdl.handle.net/11363/4666Koleksiyonlar
- Yüksek Lisans Tezleri [1219]
Aşağıdaki lisans dosyası bu öğe ile ilişkilidir: