Bakım evlerinde bakım hizmeti alan bireylerde depresyon ve umutsuzluk ile ilişkili faktörlerin incelenmesi

Abstract

Giriş ve Amaç: Araştırmalar huzurevleri veya bakımevleri gibi kurumlarda yaşayan bireylerde depresyon oranlarının yüksek olduğunu göstermektedir. Ancak çalışmaların çoğunda yaşlı bakımı baz alınmış olup 19 yaş ve üzeri bakım evinde kalan veya bakım hizmeti görmekte olan kişiler ile yapılmış çalışmalar kısıtlıdır. Bu çalışmanın amacı bakım evlerinde bakım hizmeti alan bireylerde depresyon ve umutsuzluk düzeylerini öğrenmek ve bakım evinde kalma ile ilgili hangi faktörlerin depresyon ve umutsuzluk ile ilişkili olduğunu incelemektir. Yöntem: Bu araştırma kesitsel-tanımlayıcı bir araştırmadır. Bu araştırmanın evreni İstanbul ilinde Bakım Evlerinde bakım hizmeti alan bireylerdir. Araştırmanın örneklemi ise Özel Duru Bakım Evi, Özel Çetinkaya Bakım Merkezi ve Kumsal Bakım evinde kalan 19 yaş ve üzeri 248 bireydir. Katılımcıların onamları alındıktan sonra katılımcılara araştırmacılar tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu, Beck Depreeyon Ölçeği ve Beck Umutsuzluk Ölçeği doldurtulmuştur. Bulgular: Katılımcıların %44.4'ü kadın ve %55.6'sı erkektir. Katılımcıların yaş aralığı 20-80, ortalama yaş 40,94 (ss:13,101), ortanca yaş 38'dir. Çalışmamızda Beck Umutsuzluk Ölçeği puanları ile Beck Depresyon Ölçeği puanları arasında pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir. (p<.01). Katılımcıların Beck Depresyon Ölçeği puanlarının aile ve eski arkadaşlar ile görüşme durumu, bakımevinde arkadaşı bulunma durumu, telefon desteği bulunma durumu, ziyaret desteği bulunma durumu, psikolojik destek alma durumu, etkinliklere katılma durum ve ziyaretçi sıklığına (p<1). göre anlamlı farklılık gösterirken; yaş, cinsiyet, eğitim durumu ve medeni duruma göre anlamlı farklılık göstermediği bulunmuştur (p>0.5). Çok sayıda katılımcıda umutsuzluk ve depresyon düzeylerinin yüksek olduğu görülmüştür. Bakımevindeki etkinliklere katılan bireylerin depresyon ve umutsuzluk puanları daha düşük bulunmuştur. Sonuç: Bu çalışma bakımevlerinde kalan bireylerde sosyal desteğin, uğraş etkinliklerine katılmanın ve psikolojik destek almanın bu bireylerde gelişebilecek olan depresyon ve umutsuzluğun önlenebilmesi veya en aza indirgenebilmesi açısından önemli olabileceğini göstermiştir. Daha fazla olgu ile yapılacak kapsamlı çalışmalara ihtiyaç vardır.

Introduction and Aim: Researches shows that the depression rates of residents who live in nursing homes for aged are high. Nevertheless, most studies were done with elderly cases and the studies including 19 years and older who are in a nursing home is limited. The aim of this study was to examine the depression and hopelessness levels of institutionalized individuals who get care service in nursing homes and the associated factors with depression and hopelessness regarding staying in a nursing home. Methods: This study is a cross-sectional descriptive study. The universe of this research is the individuals that get care service in nursing homes in İstanbul province. The sample of this research is 19 years and older 248 institutionalized individuals that live in Özel Duru, Özel Çetinkaya and Kumsal Nursing Homes. After taken the informed consent of participants, participants filled the Beck Depression Scale and Beck Hopelessness Scale and the Personal info form which is prepared by the researchers. Results: %44.4 of the participants were female and %55.6 were male. The age range of the participants was 20-99, average age was 40,94 (SS:13,59), median age was 38. We found that there is a statistically significant positive relation between Beck depression scale scores and Beck hopelessness scale scores (p<.01). There was statistical significant difference in Beck depression scale's scores regarding meeting with family and old friends, having a friend in the nursing home, phone support, visit support, getting psychological support, taking part in activities and visitor frequency (p<1). No statistically significant relation was found in depression scores regarding age, gender, educational status, marital status (p>0.5). It was seen that many of the participants have high levels of hopelessness and depression. Indviduals that joined the activities in the nursing home were found to have less depression and hopelessness scores. Conclusion: This study showed that strong social support, participating in activities and getting psychological support may be important in preventing or minimizing the depression and hopelessness that may develop in these individuals living in nursing homes. Comprehensive studies with larger samples are needed.