Engelli bireylerin kardeşlerinin ebeveynleri tarafından ihmal ve istismarının bireylerin benlik saygısına etkisinin incelenmesi
Özet
Benlik saygısı, kişinin kişisel kabiliyetinin bir bileşeni olarak tanımlanmaktadır. Benlik saygısı, kendine ve başkalarına saygı, güven ve öz yeterliliğin fonksiyonudur. Benlik saygısı kavramı yeterlilikten türemektedir ve başarının artmasına olanak sağlar. Benlik saygısı bireyin düşünceleri ve yapmış olduklarının kendisi ve diğer kişiler açısından önemli bir etkiye sahip olmasıdır. Bireyin doğum anında veya sonra herhangi başka bir sebeple fiziksel, bilişsel, psikolojik, duyusal ve toplumsal becerilerini farklı seviyelerde yitiren kişilere engelli denilmektedir. Bireyler ilk doğdukları andan başlayarak kendilerine sosyal destek arayışına beklerler. Bedensel ya da ruhsal anlamda sağlıklı olmayı devam ettirebilmek için güvenebilecekleri dostlarına ihtiyaçları vardır. Kardeşlerde bu güven ihtiyacını en iyi karşılayan kişilerdir. İhmal ve istismar ebeveynler, bakım veren kişi gibi erişkinlerden kaynaklı çocuğun amaç alındığı, sosyal kaideler ve uzman bireylerce, çocuğun ilerlemesini sekteye uğratan, zarar verici olarak adlandırılan, sınırlayıcı hareket ve hareketsizliklerin, zarar verici etmenlerin bütünüdür. Bu davranışlar sonucunda çocukların bedensel, psikolojik ve toplumsal alanda zarara uğraması ve emniyetlerinin zedelenmesinin söz konusudur. Amaç: Yapılan bu araştırmanın amacı engelli bireylerin kardeşlerinin ebeveynleri tarafından ihmal ve istismarının bireylerin benlik saygısına etkisinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: İlişkisel tarama modeli olarak tasarlanan bu araştırma; iki veya daha çok değişken arasında paralel değişim varlığını ve/veya seviyesini saptamayı amaçlamaktadır. Araştırmanın evrenini İstanbul ilinde 10-12 yaş aralığındaki engelli kardeşe sahip bireyler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise İstanbul'da yaşayan 10-12 yaş aralığında engelli kardeşe sahip 275 birey oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem seçimi rastgele yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini İstanbul ilinde yaşayan ve gönüllülük esasına bağlı olarak basit rastgele örnekleme yöntemine göre rastlantısal olarak seçilen ve tüm sorulara eksiksiz yanıt veren katılımcılar oluşturmaktadır. Araştırmada kişisel bilgi formu, ÇİTA-T ölçeği ve Rosenberg benlik saygısı ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Benlik Saygısı ile duygusal İstismar arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Duygusal İstismar artıkça, benlik saygısı azalmaktadır. Cinsiyet değişkenine göre bakıldığı zaman cinsel istismarda kızlar ve erkekler arasında anlamlı farklılık bulunmaktadır. Erkeklerde cinsel istismar kızlara göre anlamlı olarak yüksek çıkmıştır. Cinsiyete göre benlik saygısı kız ve erkekler arasında anlamlı farklılık bulunmaktadır. Kızlarda benlik saygısı erkeklerden düşüktür. Yaşlarına göre duygusal istismarda anlamlı farklılık bulunmaktadır. 10 yaş olan çocuklarda duygusal istismar en yüksektir. Yaşlarına göre cinsel istismarda farklılık bulunmaktadır. 12 yaş olan çocuklarda cinsel istismar en yüksektir. Yaşlarına göre fiziksel istismarda anlamlı farklılık bulunmaktadır. 12 yaş olan çocuklarda fiziksel istismar en yüksektir. Yaşlarına göre İhmalde anlamlı farklılık bulunmaktadır. 10 yaş olan çocuklarda ihmal en yüksektir. Yaşlarına göre benlik saygısında anlamlı farklılık bulunmaktadır. 10 yaş olan çocuklarda benlik saygısı en yüksektir. Yaşlarına göre insanlara güven duymada anlamlı farklılık bulunmaktadır. 10 yaş olan çocuklarda güven duyma en yüksektir. Self-esteem is defined as a component of one's personal abilities.Selfesteem is a function of self, trust and self-sufficiency.The concept of self-esteem derives from competence and allows for increased success. Self-esteem is that an individual has a considerable influence on his or her thoughts and what they have done for themselves and others.People who have lost their physical, cognitive, psychological, sensory and social skills at different levels at the moment of birth or after any other reason are called handicapped.Beginning with the first birth of the individual, they wait for their social support.They need friends whom they can rely on to keep being healthy in the physical or spiritual sense.The siblings are the ones who best meet this need for trust.Neglect and abuse is the whole of the harmful factors of limiting movement and inactivity, which are called harmful, that is, the child's goal, the social bases and the specialized individuals, such as parents, the caregiver, and the child's progress.As a result of these behaviors, the physical, psychological and social interactions of children in the environment and the damage of their security is the issue. Aim: Aim of the this study is examine to relationship between self-esteem and negcleted and abused by their parents who has disabilities siblings. Method: This research, designed as a relational screening model, it is intended to determine the presence and / or level of parallel variation between two or more variables. Universe of the study is that 10-12 years old participants who has disabilities siblings in Istanbul. Sample of the study is that 275 participants who are 10-12 years old and have disabilities siblings in Istanbul. Sample has chosen randomly. The sample of the researcher is randomly selected according to the simple random sampling method based on the voluntariness of the people living in Istanbul and creates the participants who respond to all the questions completely. Inform concept, ÇİTA-T scale and Rosenberg self-esteem scale have used in the study. Results: There was a significant positive correlation between self-esteem and emotional abuse. When emotional abuse increases, self-estteem is diminishing. According to the gender variable there is a significant difference between female and male in sexual abuse. Sexual abuse in males was significantly higher than females. There is a significant difference between male and female according to gender. In females, self-esteem is lower than males.According to age, there is a significant difference in emotional abuse. Emotional abuse is highest in 10 years of age. There is a difference in sexual abuse by age. Sexual abuse is highest in children 12 yearsold. According to age there is a significant difference in physical abuse. Physical abuse is highest in children 12 years old. According toage there is a significant difference in neglect. Neglect is highest in children 10 years old. There is a significant difference in self-esteem according to age. Children who are 10 years old have the highest selfesteem. According to their age, there is a meaningful difference in trusting people. Children who are 10 years old have the highest level of trust.
Bağlantı
https://hdl.handle.net/11363/2274Koleksiyonlar
- Yüksek Lisans Tezleri [572]
Aşağıdaki lisans dosyası bu öğe ile ilişkilidir: