Erken çocukluk döneminde otizm spektrum bozukluğu tanısı alan çocuklarda uygulanan tedavi ve eğitim yöntemlerinin semptomların düzelmesine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB), temel semptomlar olan sosyal-iletişimsel alanlarda yetersizlikler, kısıtlı ilgi alanları ve tekrarlayıcı davranış kalıpları ile karakterize edilmiş bir nörogelişimsel bozukluktur. Belirtileri yaşamın erken dönemlerinden itibaren görülmektedir. OSB'nin asıl tedavisi erken çocukluk döneminde tespit edilerek özel eğitim uygulanmasıdır. Erken dönemde sosyal iletişimi arttırmak için kreş eğitimi, davranış problemleri eşlik ettiğinde antipsikotik ilaç kullanımı faydalı olmaktadır. Gerekli eğitsel önlemler alındığında çocukların bir kısmında OSB'nin temel semptomları azaltmakta ve yaşamın geri kalanını tipik gelişim gösteren akranlarıyla ve toplumla kaynaşarak sürdürebilmektedir. Amaç: Bu çalışmada erken çocukluk dönemindeki çocuklarda (0-4 yaş aralığı) görülen OSB ve çocuklarda uygulanan girişimlerin semptomlarda düzelmeye etkisi değerlendirilecektir. Tedavide kullanılan yöntemleri uygulayan ve uygulamayan 0-4 yaş arası çocuklarda görülen OSB semptomlardaki farklılıkların karşılaştırılarak tedavide kullanılan yöntemlerin etkinliğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Balıklı Rum Hastanesi Çocuk Psikiyatri Kliniği'nde takip edilen ve 0-4 yaş arası ilk kez çocuklarda görülen OSB çalışmaya alınmıştır. Hastaların ailelerinin bir sene sonraki takipte düzelmeye etkili yöntemlerden (özel eğitim, kreş eğitimi, antipsikotik ilaç kullanımı) hangilerinin kullanıldığı öğrenilmiştir. İlk kez OSB tanısı alan ve 1 sene gözlem altında tutulan hastalara uygulanan "Otizm Davranış Kontrol Listesi" (ODKL) ile semptom sıklıkları değerlendirilmiştir. İlk tanı ile 1 yıl sonraki tanı arasındaki semptomlarda azalma oranları uygulanan yöntemlere göre farklılık gösterip göstermediği değerlendirilmiştir. Ayrıca yapılan ODKL ölçeği sonuçları ve alınan Sosyodemografik bilgiler SPSS (Statistical Package For Social Sciences) 11,5 windows paket programı kullanılarak bilgisayar ortamına aktarılarak ve istatistiksel işlemlere tabi tutulmuştur. Bulgular: Çalışma sonuçlarında ODKL formunda başlangıç ve 1 yıl sonra genel ortalamaların da anlamlı bir farklılık elde edilmiştir. Sosyal ve öz bakım alt boyutu, dil beceri alt boyutu, beden ve nesne kullanımı, ilişki kurma alt boyutu, duyusal alt boyutu puanlarında başlangıç ve 1 yıl sonra ortalamalarında anlamlı bir farklılık elde edilmiştir. Kreşe giden grubun gitmeyen gruba oranla ODKL formunun puanlarının 1. yıl puan ortalamalarında başlangıç puan ortalamalarına göre anlamlı düzeyde farklılık olduğu görülmektedir; kreşe giden gruptaki farklılık, gitmeyen gruba göre daha düşük çıkmıştır. Özel eğitim alan grubun almayan gruba oranla 1. yıl puan ortalamalarında başlangıç puan ortalamalarına göre anlamlı düzeyde düşük olduğu görülmektedir. Aynı şekilde antipsikotik ilaç kullanan grubun kullanmayan gruba oranla ODKL formunun puanlarının 1. yıl puan ortalamalarında başlangıç puan ortalamalarına göre anlamlı düzeyde düşük olduğu görülmektedir. Sonuç: Çalışma sonuçlarında özel eğitim alan ve antipsikotik ilaç kullanan çocukların özel eğitim almayan ve antipsikotik ilaç kullanmayan çocuklara kıyasla ODKL formunda başlangıç puan ortalamalarına ile 1 yıl sonraki ortalamalarında anlamlı bir düşme olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlara göre iki girişimin çocuklardaki semptomların düzelmesinde etkili olduğu, diğer girişim için ise de gerekli eğitsel bilgilendirmeler ve yönlendirmelerin yapılması gerektiği söylenmektedir.

Autism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by inadequacies, restricted areas of interest and repetitive behavioral patterns in the main symptoms, social-communicative areas. The symptoms can be seen from the early stages of life. The main treatment of ASD is special education in early childhood. In order to increase social communication in early period, use of antipsychotic medication is beneficial when nursery education and behavioral problems are accompanied. When the necessary educational measures are taken, it decreases the basic symptoms of ASD in some of the children and can continue the rest of life by fusing with their peers and society who have typical development. Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of ASD in children in early childhood (0-4 age range) and the improvement in symptoms in children. The aim of this study was to evaluate the efficacy of the methods used in the treatment by comparing the differences in the ASD symptoms in children aged 0-4 who did not and did not use the methods used in the treatment. Materials and Methods: The children with ASD, which was followed up in the Pediatric Psychiatry Clinic of Balıklı Rum Hospital (between the ages of 0-4) included in the study. It is learned that the families of the patients will be able to use effective methods (special education, nursery education, antipsychotic medication) to improve the follow-up one year later. The symptom frequency evaluated with the "Autism Behavioral Checklist" (ABC) that is applied to patients who were first diagnosed with ASD and after observation for a year. The difference between the initial diagnosis and the next diagnosis is evaluated whether the rate of change in the symptoms varies according to the methods applied. In addition, the results of the ABC scale and the sociodemographic data were transferred to the computer environment by using SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 11.5 windows package program and subjected to statistical procedures. Results: According to the research results, there is a significant difference between the results of ABC form which is implemented at the beginning and ABC form which is implemented one year later. There is a significant difference between average points of subtopics such as self-care and social ability, language ability, object and body usage, making contacts with others, and emotional ability in two forms which are implemented in different time periods as mentioned. Compared ABC scores of children who do not attend kindergarten and who attend kindergarteners, the scores of the group who went to kindergarten was lower than the group who did not go to kindergarten. Compared with students who do not enroll in special education, scores of students who participate in special education get lower significantly after a year. Likewise, scores of children who use antipsychotic drug get lower significantly comparing with children who do not use them at all. Conclusion: The results of the study showed that children who received special education and used antipsychotic drugs had a significant decrease in their starting point averages and 1 year later averages in ABC form compared to children who did not receive special education and did not use antipsychotic drugs. According to these results, it is said that the two initiatives are effective in improving the symptoms of children and that necessary educational information and guidance should be made for the other initiative.