Yetişkin Ayrılma Anksiyetesi ve Bağlanma Arasındaki İlişki

Abstract

Bu çalışmada yetişkin ayrılma anksiyetesi ile bağlanma arasındaki ilişkinin ne düzeyde olduğu ve nasıl bir etkileşim içinde bulunduklarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma 2016 yılının Mart ve Nisan ayları içerisinde İstanbul ilinde yaşayan 18-29 yaş aralığında Nişantaşı Üniversitesi, Aydın Üniversitesi ve İstanbul Üniversite’lerinde okuyan üniversite öğrencileriyle yapılmıştır. Çalışmada tesadüfi örnekleme yöntemine göre seçilen 150 kişi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak ayrılık anksiyetesini ölçmek için Yetişkin Ayrılma Anksiyetesi Ölçeği ve bağlanma becerilerini ölçmek için Griffin ve Bartholomew (1994) tarafından geliştirilen İlişki Ölçekleri Anketi kullanılmıştır. Betimsel ve ilişkisel tarama modelinin analizinde SPSS 23.0 programından yararlanılmıştır. Araştırmada, verilerin çözümlenmesinde frekans, yüzdelik, aritmetik ortalama, standart sapma, min-max değerler, t-testi, tek yönlü varyans analizi (ANOVA),Pearson Kolerasyon, Kolmogrov Smirnov testi, Mann-Whitney Testi ve Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Çalışma sonucunda üniversite öğrencilerinin bağlanma stillerindeki en yüksek oranı güvenli bağlananlar oluşturmuştur. Güvensiz bağlanma stillerinin görülme oranı sırasıyla korkulu ile saplantılı bağlanma ve en az temsil edilen güvensiz bağlanma stili ise kayıtsız bağlanma oluşturmuştur. Ayrıca üniversite öğrencilerinin yaşları ile Ayrılma Anksiyetesi arasında anlamlı ilişkiler bulunurken, ilişkisel bağlanma ölçeğinin alt boyutlarıyla yaş arasında bir ilişki tespit edilmemiştir. Yaş arttıkça ayrılma anksiyetesinin arttığı görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin cinsiyetleri ile Ayrılma Anksiyetesi ve ilişkisel bağlanma arasında anlamlı ilişkiler bulunduğu görülmüştür. Erkek öğrencilerin kadın öğrencilerden daha az ayrılık anksiyetesi yaşadığı tespit edilmiştir. Çalışmanın diğer bir sonucu üniversite öğrencilerinin gelir durumu arttıkça ayrılık anksiyetesini daha az yaşadıkları ve daha güvenli bağlanma yaşadıkları belirlenmiştir. Üniversite öğrencilerinin ailelerin parçalanmış aile olup olmamasına göre güvenli bağlanma ve korkulu bağlanma arasında kuvvetli ilişkilerin bulunduğu ve anne babası boşanmamış olanlarda daha çok güvenli bağlanma ve daha az korkulu bağlanma olduğu görülmüştür. Çalışma sonucunda yetişkin ayrılma anksiyetesi ve güvenli bağlanma arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki , korkulu bağlanma ve saplantılı bağlanma arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Yetiskin Ayrılma Anksiyetesi ve kayıtsız bağlanma arasında ilişki tespit edilmemiştir.

It was aimed to evaluate the level of the relationship between separation anxiety and attachment of students going to the university and how they interacted. The study was carried out by university students studying at Nisantasi University, Aydın University and Istanbul University between 18 and 29 years of age living in Istanbul in March and April of 2016. 150 people selected according to random sampling method participated in the study. The Adult Separation Anxiety Scale and the Relationship Scale Questionnaire developed by Griffin and Bartholomew (1994) were used to measure separation anxiety and attachment styles, respectively, in terms of data collection in the study. SPSS 23.0 program was used in the analysis of the descriptive and relational screening model. In the study, frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation, min-max values, t-test, one way variance analysis (ANOVA), Pearson Correlation, Kolmogov Smirnov test, Mann-Whitney test and Kruskal Wallis H test were used in the analysis of data. As a result of the study, the highest proportion of university students' attachment styles were secured connections. The incidence of insecure attachment styles was fearful and obsessive, respectively, and the least represented insecure attachment style was indifferent attachment. In addition, there were significant relationships between the age of college students and separation anxiety, but there was no relationship between subscales of age and age of relational attachment scale. As age increased, separation anxiety increased. In addition, there was a significant relationship between the sex of university students and separation anxiety and relational attachment. Male students were found to experience less separation anxiety than women. Another consequence of our study was that university students had less separation anxiety and had more secure attachment as their income status increased. Students had strong connections between safe attachment and fearful attachment according to the marital and divorced status of their parents, and families had more secure attachment and less fear We found that there was a significant positive correlation between separation anxiety and attachment in adults as a result of the study. It was also found that there is a significant correlation between separation anxiety and attachment in adults.