Sinema Sanatı Karşısında İki Aydın: Necip Fazıl Kısakürek ve Nazım Hikmet

Abstract

Çağdaş Türk şiirinin en önemli temsilcilerinden Necip Fazıl Kısakürek ve Nazım Hikmet yalnızca şair kimlikleriyle değil, düşünce dünyaları ve dünya görüşleriyle de kuşaklar üzerinde derin etkiler uyandırmış isimler olarak karşımıza çıkmaktadır. Fakat günümüze değin her iki şairin düşünce dünyalarını mukayeseli olarak ele alan araştırmalarda çoğunlukla aralarındaki ideolojik ihtilafların ön plana çıkarıldığı; üzerinde uzlaşıya vardıkları hususlarınsa farklı nedenlerle ihmal edildiği görülmektedir. Buna mukabil tanışıklıkları Bahriye Mektebi sıralarına dayanan Necip Fazıl Kısakürek ve Nazım Hikmet’in, yaşadıkları çağın kimi güncel gelişmeleri karşısında aynı tavrı aldıkları iddia edilebilir. Bunların başında sinema gelmektedir. Söz konusu şairlerin sinema sanatına yönelik tespit, yaklaşım, düşünce ve eleştirileri dikkat çekici bir biçimde örtüşmektedir. Bu çalışmanın amacı, şairlerin sinema sanatı hakkındaki görüşleri arasındaki benzerlikleri ortaya koymak ve bu suretle kendilerinin ideolojik kimliklerine dair tartışmalara farklı bir boyut kazandırmaya çalışmaktadır.

Two of the most significant representatives of Modern Turkish poetry, Necip Fazıl Kısakürek and Nazım Hikmet, stand out as figures who evoke deep impact and influence on later generations. However, in the studies that comparatively examine their thought-world, so far, the ideological dissidences between the two poets are highlighted, whereas their agreements and concurrences are neglected due to a variety of reasons. Nevertheless, Necip Fazıl Kısakürek and Nazım Hikmet, took the same stance before some of the current developments of their period. The art of Cinema appears as the primary subject of agreement between the two figures. The identifications, approaches, vision and criticism by these poets towards the art of Cinema do strikingly overlap. The study aims to demonstrate the similarities between the views of these two poets about the art of Cinema, in an effort to introduce a different perspective to the debates over their ideological identities.