Hafedh, Muthanna2025-05-082025-05-082025Hafedh, M. (2025). Physical Activity Increases Oxidative Stress Biomarker and Enhance the Academic Performance in Primary School Children . InnovatioSports Journal, 3(1), 55–64. https://doi.org/10.5281/zenodo.15109963023-5464https://hdl.handle.net/11363/9757This study aimed to develop a conceptual model to examine the relationship between physical activity (PA), oxidative stress biomarkers, and academic performance. A total of 200 primary school children (100 boys and 100 girls), aged 10–11 years, were randomly assigned to four groups: boys with exercise (boy+Ex), boys without exercise (boy+nonEx), girls with exercise (girl+Ex), and girls without exercise (girl+nonEx). Participants underwent a 12-week treadmillbased running program. Oxidative stress was evaluated through lipid peroxidation by measuring malondialdehyde (MDA) levels. Academic stress was assessed using the Perceived Stress Scale, while academic performance was measured in relation to attention and stress levels. There were significant differences in the concentrations of MDA (mmol/ L) between boy+Ex compared to boy+non Ex, however, the mean MDA in boy +Ex were significantly higher than that in girl +Ex (P<0.01). There was a significant increasing in TC >200mg/dl in boy+Ex compared to boy+non Ex. The mean concentrations of TC significantly differed between the boy+Ex compared to girl+Ex. No significant differences were found in the concentrations of LDL >100mg/dl, HDL and TG >150mg/dl <40mg/dl among groups. No statistical differences were showed in academic stress levels between boys and girls. Although, the performance was significantly higher in the girl+Ex group compared to the boy+Ex group. Academic stress levels did not differ significantly by gender, whereas academic performance was significantly higher in the girl+Ex group. The findings suggest that oxidative stress is not directly associated with academic achievement, while physical activity demonstrates an independent relationship with academic performance in primary school children.Bu çalışma, fiziksel aktivite (PA), oksidatif stres biyobelirteçleri ve akademik performans arasındaki ilişkiyi araştıran kavramsal bir model geliştirmeyi amaçlamıştır. Çalışmaya ilkokuldan toplam 200 çocuk (100 erkek ve 100 kız, 10-11 yaş aralığında) katılmış ve rastgele olarak dört gruba ayrılmıştır: erkek egzersiz grubu (boy+Ex), egzersiz yapmayan erkek grubu (boy+non Ex), kız egzersiz grubu (girl+Ex) ve egzersiz yapmayan kız grubu (girl+non Ex). Katılımcılar 12 haftalık bir koşu bandı programına katılmıştır Oksidatif stres, lipid peroksidasyonu (MDA düzeyleri) ile değerlendirilmiştir. Akademik stresi değerlendirmek için Algılanan Stres Ölçeği kullanılmış, akademik performans ise dikkat ve stres düzeyleriyle ilişkili olarak ölçülmüştür. Bulgulara göre, erkek egzersiz grubu ile egzersiz yapmayan erkek grubu arasında MDA (mmol/L) düzeylerinde anlamlı farklar bulunmuştur; ayrıca, erkek egzersiz grubundaki ortalama MDA düzeyi, kız egzersiz grubuna kıyasla anlamlı şekilde daha yüksektir. Toplam kolesterol (TC) >200 mg/dl düzeyinde, egzersiz yapan erkek grubunda, egzersiz yapmayan erkek grubuna kıyasla anlamlı bir artış gözlenmiştir. TC ortalama düzeyleri açısından da erkek egzersiz grubu ile kız egzersiz grubu arasında anlamlı farklar bulunmuştur. LDL >100 mg/dl, HDL ve TG >150 mg/dl <40 mg/dl düzeyleri arasında gruplar arasında anlamlı fark tespit edilmemiştir. Akademik stres düzeyleri cinsiyete göre farklılık göstermemiştir. Ancak, akademik performans kız egzersiz grubunda anlamlı düzeyde daha yüksektir. Sonuç olarak, oksidatif stresin akademik başarıyla doğrudan ilişkili olmadığını; buna karşın fiziksel aktivitenin akademik performansla bağımsız bir ilişki gösterdiğini ortaya koymaktadır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessPhysical activityoxidative stressacademic performancechildrenFiziksel aktiviteoksidatif stresakademik performansçocukArticle315564https://doi.org/10.5281/zenodo.15109968