Yapay Zekayla Sanatın Yeniden Üretimi Çağında Dijital Dizi Kültürü
Abstract
Sanat kavramı incelendiğinde sanatın kim için olduğu uzun yıllardır süre gelen bir
tartışma konusu olarak karşımıza çıkmaktadır. Sanat kitleler içindir ancak aynı zamanda
sanat aurası gerçeği tektir ve biriciktir. Dijitalleşme ile birlikte sanatın biricikliği
konusundaki tartışmalar artış göstermiştir. Popüler kültürün entegre bir parçası haline gelen
dizi sektörü özellikle dijitalleşme ile birlikte çabuk üretilen ve tüketilen bir mecra halini
almıştır. Araştırma kapsamında Netflix Dijital Yayın Platformu üzerinden ulaşılabilen üç
kore dizisinin içerik analizi yöntemi ile görsel ve içeriksel özellikleri, benzerlikleri
incelenmiştir. Çabuk üretilen ve çabuk tüketilen yeni tüketim kültürü alışkanlıkları
incelenmiştir. Yapay zeka kavramının dizi sektöründe kullanılması sonucunda içerik
üretiminin birbirini tekrar eden klişe yapımlar haline gelme durumu da ortaya çıkmaktadır.
Aynı dizileri farklı zamanlarda izleyen kitleler için artık sadece zaman doldurmak için
izlenen içerikler haline gelen birbirinin tekrarı olan içerikler olarak görülmektedir. Bu
kapsamda Walter Benjamin’in 1935 yılında yazdığı “Teknik Olarak Yeniden Üretitilebilirlik
Çağında Sanat Yapıtı” eserinden yola çıkılarak yapay zeka çağında yeniden üretilen dijital
diziler üzerinden bir inceleme gerçekleştirilmiştir. When the concept of art is examined, it emerges as a matter of debate for many years
about who art is for. Art is for the masses, but at the same time, art is one and only due to its
aura. With digitalization, discussions about the uniqueness of art have increased. The TV
series industry, which has become an integrated part of popular culture, has become a
medium that is quickly produced and consumed, especially with digitalization. Within the
scope of the research, the visual and contextual features and similarities of three Korean TV series available on the Netflix Digital Broadcast Platform were examined using the content
analysis method. New consumer culture habits that are produced quickly and consumed
quickly were examined. As a result of the use of the concept of artificial intelligence in the
TV series industry, content production becomes a repetitive cliché production. For the
masses who watch the same series at different times, they are now seen as repetitive content
that has become content watched just to fill the time. In this context, an analysis was carried
out on digital series reproduced in the age of artificial intelligence, based on Walter
Benjamin's work "The Work of Art in the Age of Reproducibility with the Possibilities of
Technology", written in 1935.