Examining the Relationship of Self-Compassion Skill with Covid-19 Anxiety and Loneliness
Abstract
The purpose this study is to reveal the self-compassion skill. To monitor the perspective of people
with self-compassion skills or high self-compassion skills on emotions such as pain, anxiety, anger.
The need for self-care skills of individuals who are alone with the recent coronavirus pandemic,
pandemic and conditions is increasing. The aim of this research is to examine the relationships
between self-compassion, Covid-19 anxiety and loneliness. The questionnaire consisting of Covid19 anxiety, self-compassion, emotional and social loneliness scales was directed to 350 people.
Collected survey responses were analyzed with SPSS 24. The analysis was based on a 95%
confidence interval. First of all, Cronbach’s Alpha coefficients were calculated on the basis of all
sub-dimensions and scales to analyze the reliability and internal consistency of the scales used.
Accordingly, the reliability coefficients of the Covid-19 anxiety, self-compassion, and emotional and
social loneliness scales were calculated as (.962), (.766) and (.872), respectively, and all scales were
included in the high reliability scale. Correlation analysis was performed and interpreted to examine
the relationship between the variables. The correlations were found to be significant as p<.05.
Accordingly, as individuals’ self-compassion skills increased, their covit-19 anxiety decreased. With
the increase in self-compassion skills, good behavior emerges. This study showed that selfcompassion can be a tool when it comes to negative emotions such as anxiety. The results of the
regression analysis also showed that self-compassion skill predicted anxiety. Reduction in anxiety
can be achieved by increasing self-compassion. Bu çalışmanın amacı, öz-şefkat becerisinin önemini ortaya koymaktır. Öz-şefkat becerisine sahip
veya öz şefkat becerisi yüksek olan kişilerin acı, kaygı, öfke gibi duygulara bakış açısı değişmektedir.
Son dönemde yaşanan koronavirüs pandemisi, pandemi ve değişen koşullarla yalnızlaşan bireylerin
öz şefkat becerisine ihtiyaçları artmaktadır. Bu araştırma ile öz şefkat, Covid-19 Kaygısı ve yalnızlık
arasındaki ilişkiler incelenmektir. Araştırma modeli olarak ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır.
Covid-19 Kaygısı, öz şefkat, duygusal ve sosyal yalnızlık ölçeklerinden oluşan anket 350 kişiye
yöneltilmiştir. Toplanan anket yanıtları SPSS 24 ile analiz edilmiştir. Analizlerde %95 güven aralığı
esas alınmıştır. Öncelikle kullanılan ölçeklerin güvenilirliğinin ve iç tutarlılığının analizi için tüm alt
boyutlar ve ölçekler bazında Cronbach’s Alpha katsayıları hesaplanmıştır. Buna göre, Covid-19
Kaygısı, öz şefkat ile duygusal ve sosyal yalnızlık ölçeklerinin güvenilirlik katsayıları sırasıyla
(,962), (,766) ve (,872) şeklinde hesaplanmıştır ve tüm ölçekler yüksek güvenilir skalasında yer
almıştır. Değişkenler arasındaki ilişkinin incelenmesi için korelasyon analizi yapılmıştır ve
yorumlanmıştır. Korelasyonlar p<,05 elde edildiğinden dolayı anlamlı bulunmuştur. Buna göre,
bireylerde öz şefkat becerisi arttıkça Covid-19 kaygı düzeylerinde azalma olmuştur. Öz şefkat
becerisinin artmasıyla iyi hal ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma ile öz-şefkatin kaygı gibi olumsuz
duygular söz konusu olduğunda onlar üzerinde olumlu etki yapabileceği gösterilmiştir. Yapılan
regresyon analizi sonuçları da göstermiştir ki öz-şefkat becerisi değişkeni Covid-19 Kaygısını
anlamlı bir şekilde yordamaktadır. Kaygının azalması öz-şefkatin artmasıyla sağlanabilmektedir.