Beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki görevlerine yönelik ders dışı zaman kullanımları ile zaman yönetimi becerilerinin incelenmesi

Abstract

Çalışmanın amacı beden eğitimi öğretmenlerinin mesleki görevlere yönelik ders dışı zaman kullanımı ile zaman yönetimi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Diğer bir amacı ise seçilmiş değişkenlerin; cinsiyet, yaş, kıdem, sınıf düzeyi ve öğrenci sayısı mesleki görevlere yönelik ders dışı zaman kullanımı ile zaman yönetimi arasındaki farklılıkların incelenmesidir. Araştırma; nicel araştırma modeline göre tasarlamış olup, mevcut durumu ortaya çıkartmayı amaçlayan betimsel ve ilişkisel taramaya yönelik bir yöntem tercih edilmiştir. Araştırmanın evrenini, İstanbul Anadolu yakasında görev yapan beden eğitimi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklem grubunda kolayda örnekleme yöntemi ile belirlenen, Ataşehir – Ümraniye ve Çekmeköy ilçe sınırları içerisinde görev yapan 260 beden eğitimi öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcılara tanımlayıcı form, Mesleki Görevlere Yönelik Ders Dışı Zaman Kullanımı Ölçeği ve Zaman Yönetimi Ölçeği uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 25.0 paket programına girilmiş ve analizler bu program aracılığı ile yapılmıştır. İstatistiksel analiz olarak Mann Whitney-U ve Kruskal Wallis analizi uygulanmıştır. İlişki düzeylerini belirlemek için Spearman Korelasyon Analizi, tercih edilmiştir. İstatistiksel olarak p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir. Sonuç olarak mesleki görevlere yönelik ders dışı zaman kullanımı toplam skoru ile zaman yönetimi toplam skoru arasındaki ilişkinin yönü ve düzeyi incelendiğinde yüksek düzeyde, pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmaktadır. Bulgulara göre ders dışı zaman kullanımı arttıkça zaman yönetimi de bu paralellikte yükselmektedir.

The aim of the study is to evaluate the relationship between primary school teachers' non-instructional time use for professional tasks and their time management. Another aim is to examine the differences in selected variables, such as gender, age, seniority, grade level, and student count, in relation to non-instructional time use for professional tasks and time management. The research is designed according to the quantitative research model and adopts a descriptive and correlational survey method, aiming to reveal the current situation. The population of the study consists of primary school teachers working in the Asian side of Istanbul, Turkey. The sample of the study consists of (n=260) participants. Descriptive forms, the Non-Instructional Time Use Scale for Professional Tasks, and the Time Management Scale were administered to the participants. The data obtained were entered into the SPSS 25.0 package program and analyzed using this software. Statistical analyses included Mann Whitney-U test and Kruskal Wallis analysis. Spearman's correlation analysis was preferred to determine the levels of association. A significance level of p<0.05 was considered statistically significant. In conclusion, when examining the direction and level of the relationship between the total score of non-instructional time use for professional tasks and the total score of time management, a significant and positive relationship was found at a high level. According to the findings, as non-instructional time use increases, time management also increases in parallel.