Effect of Dental Characteristics of Stroke Patients on the Masticatory System

Abstract

Aim: The aim of this study was to assess the interplay between central facial paralysis and dental characteristics for impaired mastication in sub-acute or chronic-stage stroke patients. Method: 20 stroke patients and 27 healthy individuals were included in the study. Oral health, oral hygiene, masticatory efficiency, central facial paralysis, and forward head posture of the participants were assessed by OHIP-14 questionnaire, a self-prepared questionnaire, a two-colored chewing gum test, labial commissure, and craniocervical angle measurements. Stroke characteristics and dental characteristics were also assessed. Results: The sociodemographic and physical characteristics of both groups were similar (p>.05). The dental characteristics of the stroke patients were significantly poor compared to healthy individuals (p<.05). Masticatory efficiency of the stroke patients was nearly half that of the healthy individuals (p<.05). The forward head posture and facial paralysis values of both groups were similar (p>.05). Conclusion: Our study showed that central facial paralysis gradually loses its effect on impaired mastication in stroke patients and gives its place to dental characteristics. Masticatory muscle activation and increasing postural adaptations like forward head posture may not be preferred by stroke patients. The preferred mastication side might be used to assess the severity or existence of central facial paralysis in stroke patients.

Amaç: Bu çalışmanın amacı subakut ve kronik inme hastalarındaki yetersiz çiğnemede rol oynayan santral fasiyal paralizi ve dental karakteristik arasındaki dinamik ilişkiyi değerlendirmektir. Yöntem: Çalışmaya 20 inme hastası ve 27 sağlıklı birey dahil edildi. Katılımcıların oral sağlık, oral hijyen, çiğneme etkinliği, santral fasiyal paralizi ve baş anterior tilti OHIP-14 anketi, birey odaklı anket, iki renkli sakız çiğneme testi, labial kommissür ve kranioservikal açı ölçümüyle değerlendirildi. İnme karakteristiği ve dental karakteristik de değerlendirildi. Bulgular: Her iki grubunda sosyodemografik ve fiziksel karakteristiği benzerdi (p>0,05). Sağlıklı bireylere oranla inme hastalarının dental karakteristiği anlamlı derecede kötüydü (p<0,05). İnme hastalarının çiğneme etkinliği sağlıklı bireylerin neredeyse yarısı kadardı (p<0,05). Her iki grubun da baş postürü ve fasiyal paralizi değerleri benzerdi (p<0,05) Sonuç: Çalışma, santral fasiyal paralizinin inme hastalarında yetersiz çiğnemedeki etkisini kademeli olarak kaybettiğini ve yerini dental karakteristiğe bıraktığını gösterdi. Baş anterior tilti gibi çiğneme kas aktivasyonunu arttırıcı postüral adaptasyonlar inme hastaları tarafından tercih edilmeyebilir. İnme hastalarında tercih edilen çiğneme tarafı santral fasiyal paralizinin varlığının ve şiddetinin değerlendirilmesinde kullanılabilir.