Yönetişim İçin Bir Fırsat Penceresi: Covid 19 Salgını ile Mücadele Süreci

Abstract

Koronavirüs salgını iktisadi ve sosyal hayat üzerinde derin bir hasar bırakmıştır. Salgınla mücadelede, ulusal ve uluslararası düzeyde yönetişim önerilmiştir. Güney Kore gibi ülkelerin yönetişim ile sağladığı başarı bu öneriyi pekiştirmiştir. Bu çalışmada Koronavirüs salgını Kingdon’un ‘Çoklu Akış Modeli’ perspektifinden irdelenerek, krizin ‘yönetişim’ için nasıl bir fırsat penceresi olduğu ve Türkiye’nin bu fırsatı ne ölçüde değerlendirebildiği tartışılmıştır. Türkiye’de koronavirüsle mücadele sürecindeki temel faaliyetleri olan bilim kurulları, sosyal destek grupları ve bilgi yönetimi, yönetişimin çok aktörlülük, katılımcılık ve şeffaflık ilkeleriyle analiz edilmiştir. Sonuçta, (1) bilim kurullarının danışma kurulu niteliği, sosyal destek gruplarının sağladığı üstün fayda yanında ağırlıklı kamu görevlilerinden oluşması ve her iki kurumun kriz sonrasında etkinliğini yitirmesi nedenleriyle çok aktörlülük ve katılımcılığın sınırlı bir örneğini teşkil ettiği, (2) sağlık ve sağlık bakanlığı temelli bilgi yönetiminin şeffaflık ve katılımcılık açısından önemli bir etken olduğu ve fakat şeffaflığa olan güvenin zamanla zayıfladığı, anlaşılmıştır. Sonuçta, Türkiye’de yönetişimin pekişmesi yönünde ortaya çıkan fırsat penceresinin ancak sınırlı şekilde değerlendirilebildiği sonucuna ulaşılmıştır.

The coronavirus epidemic has left a deep damage on economic and social life. In the fight against the epidemic, governance at the national and international level has been proposed. The success of countries such as South Korea with governance has reinforced this proposal. In this study, the coronavirus epidemic was examined from the perspective of Kingdon's 'Multi-Stream Model', and it was discussed how the crisis was a window of opportunity for 'governance' and to what extent Turkey was able to seize this opportunity. Scientific committees, social support groups and information management, which are the main activities in the fight against coronavirus in Turkey, have been analyzed with the principles of multi-actor, participation and transparency of governance. As a result, (1) scientific committees constitute a limited example of multi-actor and participation due to the advisory board nature, the superior benefits provided by social support groups, as well as the fact that they are predominantly composed of public officials and both institutions lost their effectiveness after the crisis, (2) information management based on the ministry of health and health is an important factor in terms of transparency and participation, but the trust in transparency has weakened over time. As a result, it was concluded that the window of opportunity for the consolidation of governance in Turkey could only be evaluated in a limited way.